Osmanlı tıp ahlakı, hastaya zarar vermeme ve yarar sağlama ilkesi doğrultusunda sağlık mensubunun uyması beklenen ahlak ölçülerine dayanır. Ahlaki kararlarda tedavinin sonucuna odaklanılmakla birlikte tıbbi uygulamalarla ilgili resmî kararlarda hastanın, ailenin ve toplumun iradesi de göz önünde bulundurulur.