Hanımeli Kokusu

bir gün sonbahar geldi feride teyze’nin evine bir bir kopuverdiler yapraklar o bahçeden önce kocası, sonra kendisi en son bakımsızlıktan köpeği ve kedisi sonra sattılar çocukları, neleri varsa elde kalan kesildi ağaçlar, döküldü betonlar kuşlar da sustu yitirişlerin dokunuşunda öyle ya, en acı halidir ölüm, bitmeyen sessizliğin