Ermeni Meselesi 1774-2005

Eskiler, “Ermeni gailesi” diyorlardı. “Gaile”, dert, sıkıntı, keder, üzüntü, insanı uğraştıran, bezdiren sıkıntılı iş demektir. Bir bakıma “baş ağrısı”, hatta “baş belası”. Ermeni gailesi, basit bir sorun değil, karmaşık, sui generis bir sorundur, başka sorunlara pek benzemiyor. Bu gailenin geçmişinde, Ermenilerin Osmanlı Devleti’ne ihaneti var; düşmana hizmeti var; Mehmetçiği arkadan hançerlemesi var; masum Müslüman köylüleri kılıçtan geçirmesi var; alçaklık, kalleşlik var; yalanın hilenin daniskası var; her türlü adilik, kötülük ve de emperyalizmin bütün çirkin oyunları var. Ermeni çetelerinin “faşist milliyetçiliği”, “sapık yurtseverliği”, kökleri tarihin derinliklerine kadar uzanan bir Ermeni suikast damarı, masum Türk kanı döken katilleri “Ermeni Ulusal Kahramanı” ilan etme geleneği, Ermeni çocuklarını bu sözümona “kahramanlara” özendirip yeni suikastçılar yetiştirme ve suikast geleneğini kuşaktan kuşağa aktarma kültürü, kimi Ermeni papazlarının kanlı suikastçıları kutsayıp yüceltme alışkanlığı, Ermenistan Hükümetinin, kanlı teröristlere kanat germesi, hatta onlara devlet protokolünde yer vermesi vs. vs. var. Masum Türk diplomatlarını vurmuş, Türk kuruluşlarına bombalar savurmuş ve pek çok masum can almış o kanlı teröristler yargılanmamış, cezasız kalmıştır. Ermeni gailesinin içinde bunların hepsi var. Ermenistan’ın, Türkiye sınırlarını reddetmesi, Türk topraklarına göz dikmesi, Azerbaycan topraklarını işgal etmesi, yüz binlerce Azeri’yi yerinden yurdundan etmesi var, var da var. Yani Türkiye’nin karşısında dengesiz, patolojik, iflah olmaz, yüzsüz insanlar var... insanı uğraştırır, kahreder... Ermeni meselesi, Tanzimantçıları uğraştırdı, Islahatçıları, Meşrutiyetçileri uğraştırdı; Kuvayı Milliyecileri de çok uğraştırdı. Ve bugün Cumhuriyet çocuklarını uğraştırıyor. Gelişmeleri izlerken, diğer işlerimizi bir kenara koyup, Ermeni meselesi