Mehmet Harmancı "minimalist öyku?" ya da "kısa kısa öyku?ler" diyebileceğimiz öyku? tu?ru?nu?n örneklerini verdi. Harmancı bu öyku?lerde anlatmak istediği temayı en az söze ve göru?ntu?ye indirir. Bu?yu?lu? gerçekçilik, gerçeku?stu?cu?lu?k, hikmet ve imalarla öru?lu? bir öyku? anlayışından beslenir. Tu?mu?yle mesaj odaklı, sarsmaya yönelik bir kurguyu benimser. Okurdan dikkat, özen ve giderek bir çaba isteyen metinlerdir bunlar. Gelenekle kurduğu köpru? nedeniyle bazen ancak ku?ltu?r ve birikimle bu metinlerin kapıları açılabilir. Metinler upuzun bir filmden seçilmiş, ku?çu?k bir enstantane gibidir. Ama bu enstantane bilinçle seçilmiştir ve tu?m filmi özetleyen en can alıcı sahnedir. Onun minimalist öyku?de gerçekleştirdiği önemli orijinallik, anlatılmak istenen duygunun, du?şu?ncenin, mesajın, öyku? sonunda tamamlanmış olmasıdır. Okura bir yarımlık hissi vermemesidir. Ona "eee, sonra…" dedirtmemesidir. Öyku?lerde aydınlanma anı hep sonlarda gerçekleşir ve öyku? çarpıcı finalle biter. Harmancı'nın denediği minimal öyku? anlayışı, u?lkemizde u?zerinde henu?z kuramsal anlamda yeterince konuşulmamış bir tarz. Sağlıklı bir eleştiri ortamı olmadığı hesaba katılırsa, Harmancı'dan bu metinlerin kuramsal arka planı ile ilgili yazılar yazması beklenilebilir. -Necip Tosun-