Basit Katalog

Arıcının Çırağı'nda tanışıp Kadınlar Alayı'nda güçlü zekasına her satırda şahit olduğumuz Mary Russell ve kocası emekli ama hala enerjik Sherlock Holmes ikilisi, 1923 yılında geçen serinin bu üçüncü kitabında yepyeni bir maceraya atılıyorlar. Filistin'de tanıştıkları ve dost oldukları yaşlı arkeolog Dorothy Ruskin, İngiltere'ye dönünce onların evine gelir ve akademik bir teolog olan Mary'ye okuyup çözmesi için çok eski bir elyazmasını emanet eder. Bu el yazması, MS 70 yılına ait ve Magdalalı Meryem'in yazdığı bir mektuptur ve Hristiyanlığın temellerine dair çok önemli bulgular içermektedir. Bayan Dorothy Ruskin hemen sonra öldürülünce, ve bazı değişik ve gizemli güçler bu değerli papirüsün peşine düşünce, Mary-Sherlock ikilisi kendilerini zeki bir katilin hedefinde bulurlar.

Zener’in Laneti’yle Jean-Christophe Grangé’nin ünlü romanı Taş Meclisi’nin büyüleyici gizlerini keşfedeceksiniz. Bu bir savaş İrina. Önemli olan insanın gizli güçlerini gün ışığına çıkarmak!

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (AOF) Ağ Yönetimi Ve Bilgi Güvenliği Dersi Sorularla Öğrenelim.

Değişimin Tarifi: İçindekiler: Hedef, Özgüven, Başarı, Hazırlanışı: Küçük düşüncelerimizi ve başarısızlıklarımızı kaynar suyun içine atıp güzelce karıştırıyoruz. Karışımın üzerine mutsuzluk ve güven eksikliğini ekleyip buharlaşması için ocağa bırakıp rahat bir koltuğun üzerinde sayfalar arasında gezinmeye başlıyoruz... Not: Sıcak servis ediniz ki bu zevki biran önce herkes tatsın... Üretim Tarihi: 05.11.2013 Üretim Yeri: Siyah Beyaz Yayınları-İstanbul Son Kullanma Tarihi: Son İnsan Büyük Düşünene Kadar (Tanıtım Bülteninden)

1887' de yeniyıl günlükleri ilk çıktığından beri Artur Conan Doyle'un Sherlock Holmes' i yaratılan en güzel kurgusal karakterlerden biridir. Gizemli Lanet içerisinde onsekiz adet harikulade hikayeden oluşmaktadır. Tüm zamanların en iyi görev yapan dedektifi ünvanını neyle kazandığını okudukça anlayacak ve Sherlock Holmes hayranı olacaksınız.

Neden bazı insanlar tarih sayfalarında muhteşem izler bırakır ve tarihin akışını değiştirirken, bazıları bir bardak su içmek için mutfağa gidip musluğun akışını değiştirecek gücü bile bulamazlar kendilerinde? Nasıl oluyor da bazı söz dinlemeyen cesur ruhlu insanlar, tüm imkânsızlıklara rağmen bir çıkış yolu bulurken, bazıları ömrünün tamamını, burnundan tenis topu çıkararak Guinness Rekorlar kitabına girmek için harcıyor? Başlamak için neden pazartesiyi, ayın birinci gününü, yeni yılı, doğum gününü bekliyoruz? "Yarın Yaparım!" düşüncesi kocaman bir yalan ve ben soruyorum size, Şimdi Değilse, Ne Zaman?"

Her cümlesi akıcı! Her kelimesi sarsıcı! Bilim tarihinde olay çıkaracak bir kitap! Matematikçileri bilgisayarın keşfine hazırlık yapıyor, hekimleri insan vücudunun damarlarında geziyordu. Mimarları yer çekimine meydan okuyan tasarımlar yaparken, gök bilimcileri yıldızlara ad verip uzayı keşfediyordu. Her ne kadar biz onların farkında olmasak da onlar yaşadığımız dünyayı bin yıl önceden şekillendirmişti. Okuyacağınız bu kitapla hem bilimin muazzam dünyasına yolculuk yapacak hem de üzeri örtülmeye çalışılan Müslüman bilim adamlarının icat ve keşiflerinin gerçek hikâyesine şahit olacaksınız. Ve okudukça “Allah'ım aklıma mukayyet ol!” diyeceksiniz. Bunun için ilk sayfayı açmanız yeterli; bir daha kitabı elinizden bırakamayacaksınız! (Tanıtım Bülteninden)

Yaşadığımız dünyayı “büyüsü bozulan bir dünya” olarak tanımlıyor Ahmet Murat kitaba ismini veren “Kuşlarla Sohbetin Şartları” isimli yazısında. Kitap boyunca da büyüsü bozulan bu dünyanın içerisinde geçmişin, özellikle bir zamanlar sahip olduğumuz zengin tasavvuf kültürünün bugüne yansımalarının izini sürüyor. Dedeleri şeyh olanların şimdiki durumu, halvet ve yeni yalnızlık şekilleri, kandil gecelerinde yaşanan bir çeşit gerginlik, Müslüman saati... Bunlar ve çok daha fazlasını ihtiva eden kitap eski meselelerle yeni karşılaşmaların bir serencamını sunuyor. Ahmet Murat’ın yetkin ve samimi kaleminden çıkan yazılar okuyucuya yepyeni ufuklar açabilecek bir coğrafyanın sınırlarını çiziyor. (Tanıtım Bülteninden)

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (AOF) Proje Yönetimi Dersidir.

O elbiseyle poz verirken neler vardı aklında? Giysilerin her biri kullanıldıktan sonra yaşamdan çıkıp gider mi? Yoksa bir süre de olsa severek kuşanılan bir kabuk gibi hep sahibinin bir parçası kalarak, iz bırakarak, hoş kokulu bir hatıralar demetini mi kucaklar? Gül İrepoğlu’nun yeni eserini çok severek okudum. Diyebilirim ki, tadı damağımda kaldı. Bir anı-roman mı, otobiyografik özellikler de taşıyan deneme-roman mı? Belki, giysiler, giyim kuşam dünyasında bir masal-roman. Evet masal-roman! Yaşamın acılarını bilen, ama o acıları güzelliklerle, estetikle yenmek isteyen bir anlatıcının kaleme getirdikleri...

Genç kuşaklar görecekler. Bilim ufkunda bilinen ve bilinmediği için keşfedilmeyi bekleyen ve keşfedilecek olan binlerce, milyonlarca buluş "Siber Teknoloji" dediğimiz büyüyen kartopuna katılacaklardır. Bilim adamları dünyanın yaşını beş veya altı yıl milyar yıl olarak hesaplıyorlar. Denizlerde ortay çıkan ilk canlı hücrenin yaşı ise iki buçuk milyar yıl, bu canlının evriminden günümüze kadar milyarlarca tür hayvan geldi, geçti. Büyük bir çoğunluğunun soyu tükendi, tükeniyor ve tükenecek. Denizlerden, karalara çıkan ilk hayvanlar olan sürüngenlerden bu yana yaşamış, soyları tükenmiş milyarlarca canlıdan geriye fosil dediğimiz artıklar kaldı. Kayalar, madenler, kömürler içerisinde bulunmuş Dinozorlar örneğinde olduğu gibi. Ortaya çıkarılmış binlerce fosil hayvan artığı, müzelerde, özel koleksiyonlarda bulunuyor. Hepsi çözülmeyi bekleyen bulmacalar olarak duruyorlar.

Kendi içine bakma halidir Atmaca. Sapı samandan ayırma, samandan ayrılmış sapta bile tohumu görme bilgeliğidir. Kendine sağır olmayan benliğin ışık saçmasıdır. Her şeyin bir vakti olduğunu ve her şeyin tam vaktinde olduğunu görme, kendinden taraf olmadan kendini sevme adaletidir... Ateşten gömleği suya giydirircesine özünü suretine giydirme cesaretidir... Hiçbir zorlamaya boyun eğmeyişin öyküsüdür. Korkunun elini kolunu bağlayamayacağının ispatı, çaresizliğe karşı içsel devrimin haykırışıdır. İnsanın, sınırlarının olmadığını idrak ettiği gecenin, bayram sabahıdır. Kendini yeniden ve yeniden yaratabilme, her defasında kendine merhaba diyebilme gücüdür. Ateşlerde bilenen öfkenin inançla; özlemin sabırla; aşkın ayrılıkla halvetidir. Özgürlüktür Atmaca, kendi ruhunun emriyle harekete geçen bir bedenin, geleceğe kanat çırpmasıdır. Yolu haktır. Hakkı arayanın, hakkını almasıdır. Hak bilmenin, hak vermenin, hak ettiğine kavuşmanın zaferidir. Ve Atmaca diyor ki; asla vazgeçmem… Ben kim miyim? Asla Vazgeçmeyen…

Hayatıma giren insanlar mı yanlıştı, yoksa zamanlar mı hiç bilemedim. Fakat âşık olmaktan, sevmekten hiç vazgeçmedim. Talihsizdim, hayatımdaki kadın için odun olmaktan bir adım öteye geçemedim. Çözeceğim ulan bu kadınların olayını dedim. Araştırdım, gözlemledim, sayfalara döktüm. İnsanlık için kadın erkek ilişkilerini inceledim. Sonra anladım ki; Kadın erkek ilişkilerinde mizah var!!!

Dread, yearning, identity, intrigue, the lethal chemistry between secular doubt and Islamic fanaticism–these are the elements that Orhan Pamuk anneals in this masterful, disquieting novel. An exiled poet named Ka returns to Turkey and travels to the forlorn city of Kars. His ostensible purpose is to report on a wave of suicides among religious girls forbidden to wear their head-scarves. But Ka is also drawn by his memories of the radiant Ipek, now recently divorced. Amid blanketing snowfall and universal suspicion, Ka finds himself pursued by figures ranging from Ipek’s ex-husband to a charismatic terrorist. A lost gift returns with ecstatic suddenness. A theatrical evening climaxes in a massacre. And finding god may be the prelude to losing everything else. Touching, slyly comic, and humming with cerebral suspense, Snow is of immense relevance to our present moment

7 yaşındaki oğlunun hızlı satrançta harikalar yarattığını fark eden bir baba, oğlunu yarışmalara hazırlaması için usta bir satranç hocası tutar. 7 yaşındaki Josh Waitzkin, satranca oldukça meraklıdır. Annesi bir gün çocuğundaki bu yeteneği keşfeder ve geliştirmesi için ortam hazırlamaya çalışır. Josh’ın ilgilsini başlarda göremeyen babası ise, onun yeteneğini fark edince oldukça şaşırır. Ailesi artık onun daha başarılı olabilmesi için o dönemin ünlü satranç ustasıyla Josh’a ders vermesi için anlaşırlar. Josh, parkta parasına satranç oynayan, teorik alt yapısı fazla olmayan bir sokak satranççısı ile kendine teorik bilgiler veren satranç hocasının eğitiminde gelişimini sürdürmektedir.

Haluk Şahin Dedim ki Poyraza adıyla çıktığı Ada'daki şiir yolculuğunu Ada'da Bir Yaz Günü'yle sürdürüyor... Bu kez Bozcaada'yla yetinmiyor Haluk Şahin, Ege'nin ve Akdeniz'in rüzgarlarına da mısralarını açıyor...

Bin bir renkli hayaller kurmak için düşüncelerinizi serbest bırakın! Marisol arkadaşlarıyla birlikte bir duvar resmi çizecekti. Heyecanla gökyüzünü boyamayı bekliyordu... Ama boya kutusunda mavi renk yoktu! Peki, mavi renk olmazsa gökyüzü nasıl boyanırdı? Marisol saatlerce düşündü, düşündü, düşündü! Sonra göz kamaştıran gün batımını gördü. Ve böylece gökyüzünü boyamanın başka bir yolu olduğunu fark etti.

İkinci Dünya Savaşı'nda Alman işgali altındaki Polonya... Millî ayaklanma ve bunun kanla bastırılışı... Bu şartlar altında Varşova'da yaşanmış bir insanlık dramı...

Abdullah Galib Bergusi. Filistin Direniş Hareketi Kassam'ın Batı Şeria ve Ramallah’ta bilinen en meşhur komutanı. Kod adı Yoldaki Mühendis ya da Gölgeler Prensi olan Bergusi, Filistin tarihinde en çok ceza alan kişi. 67 müebbet ve ayrı ayrı onlarca yıl hapis cezası... 2003 yılından beri tek kişilik hücrede yaşıyor. Tutsak alınmadan önce İsrail’in tüm istihbaratını peşinden koşturan Filistin’in bu meşhur komutanı bedeni tutsak alınsa da zindanda kalemiyle kelimeleriyle direnmeye devam ediyor. “Uzun zamandır tek kişilik karanlık bir hücrede yaşıyorum. O kadar uzun zaman ki artık senelerini saymakta acizim… Tek kişilik karanlık hücreye konulmadan tam altı ay boyunca soruşturma merkezlerinde dolaştırıldım. Bu merkezlerde ölümü gördüm… Ölümle konuştum… O da benimle konuştu… Çok defa ölüme dokundum… Fakat el-Kahhâr olan Allah'ın yardımıyla ölüme galip geldim… Siyonistler tarafından tutuklanmadan önce hayatımın en güzel yıllarını geçirdim. Başım dik ve yükseklerdeydi. Mescid-i Aksa'nın kandillerinin yakılacağı yağın Filistin'e, özgür savaşçıların toprağına gelmesi çok yakındır… Aydınlık yarınlar yakındır. Siyonistlerin, Allah'ın mübarek kıldığı Mescid-i Aksa'dan gitmeleri yakındır. Filistin'in emperyalizmden, işgalden ve zulümden özgürlüğüne kavuşacağı günler çok daha yakındır.” Abdullah Galib Bergusi

“Ve aslan, kuzuya âşık olur.” Bu unutulmaz aşkı, bu kez aslanın ağzından dinlemeye hazır mısınız? Milyonları peşinden sürükleyen Alacakaranlık’ın unutulmaz âşıkları Bella ve Edward, serinin yayımlanan son kitabından on iki yıl sonra, başladıkları yere geri dönüyor. Hikâyelerini anlatmak bu kez Edward’a düşünce, en karanlık ve heyecan verici detaylar arasına dalmak da kaçınılmaz oluyor. Sahi, herkesin aklını okuyabilen bir vampirin zihnine süzülmeyi kim istemez ki?

Mae bir Sihirlidoğan olmayı , bu yükü omuzlamayı hiç bir zaman istememişti. Şimdi krallığın sihre yeniden ihtiyacı vardı ve Aegunlund'ın kralı , oğlu Prens Casimir'le evlendirmek için son Sihirdoğan'ın gelmesini bekliyordu. Mae'in kasabası Halts - Walden'in hevesli değirmencisi , kzının Sihirlidoğan olduğunu iddia ediyordu.Mae bunun bir saçmalık olduğunu biliyordu ama kraliçe olma şansızlığını kendisi yerine Ellen'in tadacak olmasına da seviniyordu.Yapması gereken tek şey arkasına yaslanıp , Prens Casimir ve Ellen'in evlenmelerini seyretmekti , çünkü bu evlilik onu kendi kaderinden kurtaracaktı. Ama tam da onların tanışma gününde inanılmaz şeyler gerçekleşti ve Mae kendini, kasabanın yanındaki lanetli ormanda , hiçbir zaman yaşacağını düşünmediği macereaların peşinde koşarken buldu. Artık alması gereken bir intikan vardı ve hiçbir şey ona engel olamazdı.

İçinden geçtiğimiz zorlu günlerde her birimiz saçını okşayacak bir ele, başını yaslayacağı bir omza ihtiyaç duyuyoruz. Duygularımızı kendimize dahi ifade etmekte zorlandığımız zamanlar hiç bu kadar yoğun yaşanmamıştı. Artık mucizeler bekler olduk desek yanlış olmayacaktır. Ancak hatırlamamız gereken bir şey var ki; mucize beklemekle gelmez. Eğer bir mucize istiyorsak onu yaratmak zorundayız. Bu yüzden hayatımızın her alanında çıraklıktan ustalığa geçmemiz gerekir. Kendi hayatımızın ustası olmayı başardığımızda hem kendi saçımızı okşar, hem mucizemiz olur, hem de hayatımızı gerçek bir usta gibi yeniden inşa edebiliriz. Bu kitap size hayatınızı yeni baştan inşa edebilmenin ve kendi mucizelerinizi yaratabilmenin yollarını sunuyor. Yaralarınızı tedavi etmekle kalmayıp duygusal boşluklarınızı mutluluk, huzur, sevgi ve başarıyla nasıl dolduracağınızın yollarını da gösteriyor. Bazen en zor süreçler en büyük güzellikleri doğurur. Siz de bu zorlu süreçlerde güzellikler yaşamak istiyorsanız şimdi harekete geçmelisiniz. Hayat bazen hiç ummadığınız, hatta bazen bitti dediğiniz yerde başlar. Şimdi, yeni bir başlangıç için en uygun zamandır. (Tanıtım Bülteninden).

New York’un soygunlara, cinayetlere, fuhuşa sahne olan, göçmenlerle yoksulların yaşadığı kesimlerinin hiç de yabancısı olmayan Stephen Crane, 1893’te Johnston Smith müstear ismiyle yayımladığı Sokak Kızı Maggie’de kendi gözlemlerinden faydalanır. İrlandalı göçmen bir ailenin üç çocuğundan biri olan, alkolik ebeveyn şiddetinin ve zorlu sokak şartlarının gölgesinde savunmasız kalan Maggie, kötü geçen çocukluğunun ardından daha iyi bir hayat düşüyle etrafına imrenerek bakan ve sevilmek isteyen bir genç kadına dönüşür. Büyük şehrin kenarda köşede kalmış insanlarının gündelik hayatını ve alışkanlıklarını anlatan Crane, bize dönemin New York’undan bir kesit sunar. Yazar 21 yaşındayken ilk kitabı Sokak Kızı Maggie’yi yayımladığında, fazlasıyla gerçekçi ve izlenimci olan eser okurların tepkisini çekmişti. Bugünse Crane’in gitgide büyüyen bir şehirde sadece insanların yaşadığı çevrenin değil, insan doğasının da değiştiğini ortaya koyan eserlerinin ilk örneği olarak kabul ediliyor ve pek çok akademik çalışmaya konu oluyor.

“Kitabımın ismi Güle Güle Dünya Ben Burda Kalıyorum... ‘Burda’nın ortasındaki ‘a’ harfi konuşma dilinde düşüyor ya, o nedenle konuşur gibi olsun istedim bu kitap... Ama dünyaya, ‘Hoşça kal,’ demek istemediğimi de anlatmaya çalıştım.” Müjdat Gezen yeni kitabı Güle Güle Dünya Ben Burda Kalıyorum’u dünden bugüne, çocukluğundan şimdisine, ülkenin hallerinden sanata kadar anılarıyla, düşünceleriyle dokuyor. Keyifli bir sohbet ortamında okurunu kâh güldürüyor, kâh hüzünlendiriyor. “Bu memlekette artık üç şeye güvenim yok diyorum. Bir: Adalet. İki: Hoşgörü. Üçüncüsü mü?.. Artık onu da siz bulun... Aklınıza herhalde üç yüz şey geliyordur...”

Çizgi filmlerde köpekler kedileri kovalar, kedilerle köpekler hep kavga eder. Gerçekten öyle midir? Köpeklerle kediler dost olamaz mı? Farklılıklar arkadaş olmaya, birbirine yardım etmeye engel midir? Yeni doğum yapmış bir anne köpek olan Tintin' in öyküsünde, hem bu soruların yanıtlarını bulacaksınız hem de yeni sorular soracaksınız.....

Havva, günümüzün kadını, günümüzün şahidi. Onda olgun gençliğin ilişkilerini, düşüncelerini, çelişkilerini, psikolojisini, hatta psikiyatrisini buluyorsunuz. Aşkını da. Emine Işınsu günü ve günle birlikte sizi ta içinizden yakalıyor. Ve yüreğinizdeki mistiği size gösteriyor.

Ege'nin yedi renkli denizlerini; cennet köşelerini, güzellikleri çirkinlikleriyle, sevinçleri korkularıyla, arayışları beklentileriyle insanlarını zaman zaman tarih süzgecinden de geçirerek kaleme alan Halikarnas Balıkçısı'nın Parmak Damgası'nda, yine birbirinden güzel öyküler yer alıyor.

İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi (AUZEF) Psikiyatrik Sosyal Hizmet Dersidir.

"Doğanın bana verdiği bu ödülden Çıldırıp yitmemek için İki insan gibi kaldım Birbiriyle konuşan iki insan" ... "Ve işte bir dip balığı su boşluğunda Çırparaktan yüzgeçlerini Hiç kimseye uymayan bir mevsim öneriyor"

Bilgin Dede ve ikiz torunları Yıldız ile Bulut, tarihin katmanları arasında heyecanlı bir geziye çıkarlar. Bazen Evliya Çelebi yol gösterir onlara, bazen Nasreddin Hocayla buluşurlar bir köşe başında. Troyalı güzel Helen'le de kesişir yolları, Amazon Kraliçesi Smirna'yla da... Efes'te Yedi Uyurlar efsanesini de yaşarlar, Âşık Veysel'le bir ağızdan türkü de çağırırlar. Lokman Hekim'in ölümsüzlük otunu ararken bir gün, bir başka gün İnsuyu Mağarası'nda bulurlar kendilerini. Nevşehir'in yer altı kentleri gizemlerini bir bir fısıldarken onlara, Karagöz'le Hacivat gerçeği dile gelir Bursa'da. Edirne'de Mimar Sinan'la tanışırlar, Eskişehir'de Midas'la...

Seyir eden misin, seyreden mi bu âlemde? Eksikliğin boş gözleriyle büyümüştü Mina... Küçük bir kızken bunu ilk fark ettiğinde, şaşırmıştı; olmayan her ne ise kalbinin orta yerinde, orada bir oyuk oluşturmuştu sanki. Bozuktu. Defoluydu. Büyüdü, genç bir kadın oldu ve bir karar verdi; “Madem eksiğim ben, bu eksikliği kapatacak olan malzeme başkalarında olmalı. Onların sözleri, onların ilgisi, onların tanımları, onların yorumları…” Aşklar da oldu yaşamında, kırgınlıklar, savruluşlar da... Kaybetti, ama yıkılmadı yeniden ayağa kalktı. Bir sergi açılışında Celal ile göz göze geldiği ilk an, bir tokat patlamıştı sanki yüzünde. Deli gibi çarpan kalbinin sesini duyuyor, bu gergin ama bir o kadar da gizemli erkeği izlemekten kendini alamıyordu. Mina, onu kendi dönüşümüne götürecek uzun bir yolculuğa çıkmaya hazırdı artık!

Hayatta sahip olduğu her şeyi kaybettikten sonra artık kötü bir adam olmaya karar veren eski avukat Sadık’ın, gizemli bir köşk etrafında ve burada işlenen tuhaf bir cinayetin peşinde geçen on günü... Mehmet Eroğlu, zora gelince vazgeçen, düşündükçe yalnızlaşan, yalnızken düşünceleri eninde sonunda ölümle buluşan bir yaşam korkağını ve onun karanlığa gömülü dünyasını anlatıyor... Kötü Adamın On Günü, iyilik ve kötülük arasındaki ince çizgiyi mesele edinen; yaşamın en steril alanlarından, küf kokulu en izbe köşelerine uzanan bir günümüz tragedyası... Soluk soluğa okunacak, cehennemi bir polisiye... Ne Hamlet’im ne de Raskolnikov’um; kuşandığım andan itibaren üzerimdeeğreti duran her iki kişiliğin de iyi biçilerek dikilmemiş giysiler gibi üzerimden kayıp gittiğinin farkındayım. Ben, galiba benim... Evet, kabul etmesi zor da olsa, ben en çok benim: Biraz iyi, biraz adil, biraz da kötü... (Tanıtım Bülteninden)

Mutluluğun Sakıncaları'nda doyumsuz bir tüketim toplumuyla karşı karşıyayız… Aynı zamanda göz alabildiğine uzanan beton yığınlarının, asfaltların ve reklam panolarının arasına serpiştirilmiş, mantar gibi bitiveren muazzam ve şaşaalı alışveriş merkezlerinin, geniş arabalarla süslü kocaman evlerin diyarındayız. İnsanların gitgide daha da miskinleşip televizyon karşısında pineklediği bir dünya burası... Peki, bolluk içinde yüzen bu insanlar neden mutlu değiller? Muazzam zenginliğimiz neden bizi tatmin etmek yerine daha da büyük beklentilere yol açıyor? Ebeveynlerimizin kuşağıyla karşılaştırıldığında bile aşırı müsrif gözüken bir yaşam tarzını neden istiyoruz? Gezegenimize verdiği zarar ortadayken, neden "hakkımız" olarak gördüğümüz şeyleri talep etmeyi sürdürüyoruz? Estetikten etiğe, siyasetten tasarıma kadar birçok konuya yakınlığı nedeniyle "Rönesans kadını" olarak tanımlanan ödüllü eleştirmen Elizabeth Farrelly, dünya üzerinde bıraktığımız devasa ayak izlerimizi inceleyerek sayısız hasara yol açan alışkanlıklarımızdan niçin kopamadığımızı, neden küçük ölçekli, insani boyutlarda mekânlar yaratamadığımızı ve doğaya saldırmaktan vazgeçemediğimizi sorguluyor. "Arjantinli şair Jorge Luis Borges şöyle diyor: 'İnsan yaşadığı yeri yıllar boyunca şehirlerin, krallıkların, dağların, körfezlerin, gemilerin, adaların, balıkların, odaların, aletlerin, yıldızların, atların ve insanların resimleriyle doldurur. Ve ölümünden kısa bir süre önce fark eder ki, sabırla oluşturduğu bu labirentin çizgileri aslında kendi yüzünü resmetmektedir.' Bu semiz kalelerin, rahatlık kozasına sarınmış bu imparatorlukların içinde hızla köreliyoruz. Yeterince uyarılmadığımız için, bir kafesin içindeki şempanzeler gibi davranmaya başlıyoruz. Mızmız, bezgin ve depresif bir hal alıyoruz. Alışveriş yapıyor, satın alıyor, yiyoruz. Ya da ikame benliklerimizi yani arabalarımızı, çocuklarımızı ve evlerimizi besleyip büyütüyoruz. Tüm bunlar, gezegenimizin yakın gelecekte bile altından kalkamayacağı ölçüde, ekolojik ayak izimizi genişletiyor. Çocuklarımızın geleceğini tüketiyoruz. Geleceği yağlarla ve koruyucu maddelerle yeniden yapılandırılmış bir şekilde, önceden ısıtılmış ve suçluluk duygusuyla işlenmiş bir tabakta sunuyoruz onlara."

William Gibson için; 80'lerin cyberpunk dehası, 90'ların siber görselliğinin mucidi, 2000'ler sonrasının “fütürist” antropoloğu ve yeni dilin yaratıcısı olarak yapılan nitelemeler abartılı ya da yanlış değildir. Gibson Nintendo'nun sevimli oyun enstrümanı olarak aramıza kattığı Power Glove'un, “giyilebilir teknoloji” evreniyle artık gündelik yaşamımızın bir parçası olduğu; VR gözlüklerimizle yeni dijital evrimimizin hazırlandığı ve siber güvenliğin günden güne çöken duvarlarına karşılık faşizmin inşa ettiği yenilerinin hayatımıza yön vermeyi planladığı çağın hazırlık aşamasını anlatan ve yakın gelecek felsefesinin ana hatlarını belirleyen isimdir. Kelimelerin Virüs olduğu salt kavramsal bir söylence değil sert bir pratiktir -ki bu anlamda yazarımız gibi biz de William Burroughs'un öncülüğünün takipçileriyiz. Varoluşun da bir sistem hatası, dil ve çeviri hatası olduğu teziyle minör feodalitelerin kaba dilsel saldırılarına da karşı duruyoruz! Her 6.45 okuru bilir ki, altkrkbş.exe ekranınızı ve hayatınızı karartacak bir virüs yazılımından başka bir şey değildir.

“Agonistik bakış açısından demokratik siyasetin ana kategorisini, demokratik ‘herkese özgürlük ve eşitlik’ ilkelerine bağlı, ancak bunların yorumlanışı konusunda ayrışan ‘muhalif’ kategorisi oluşturur. Muhalifler bu ilkeleri yorumlayış biçimlerinin hegemonik olması için mücadele etseler de, karşıtlarının kendi pozisyonlarının galibiyeti için verdikleri mücadelenin meşruiyetini sorgulamaz. Muhalifler arasındaki bu karşılaşma, canlı bir demokrasinin olmazsa olmazı, ‘agonistik mücadelenin’ var olma şartıdır.” Chantal Mouffe Geçtiğimiz yüzyılın en etkili sloganlarından biri “Alternatif yok!”tu. Bu slogan alternatif tüm seçenekleri değersizleştirmek ve yok saymak için devreye sokuldu. Mümkün tüm öneriler karşısında yalnızca o sırada hegemonyayı sağlayabilen siyasal akım ve projelerin sonsuza kadar galibiyetini ilan eden bu bakış kanıksandı. Chantal Mouffe, Dünyayı Politik Düşünmek’te, neo-liberal projeler karşısında sözünün hükmü yok derecesine indirgenmiş ‘muhalifler’ için politik bir mücadele sürdürmenin imkânlarını tartışmaya devam ediyor. Hegemonyanın tesis edilmesi, müzakere ve siyasal çatışmanın uzlaşı ile izale edilmiş sayılması gibi noktaları ele alarak, çatışma sonrası varılmış ‘uzlaşma’ya dayalı siyasal hegemonyanın da niçin eksik bir demokratik anlayış olduğunu tartışıyor. Tüm ‘muhalif’ görüşlerin bir mutabakat ânı sırasında illa ikna edilemeyebileceğini gösteriyor. Mouffe, demokratik bir arada yaşam fikri açısından bunun ne kadar hayati olduğunu AB, milliyetçilik, alternatif küreselleşme hareketleri, sanat pratikleri gibi örnekler üzerinden, Laclau ile beraber kaleme aldıkları Hegemonya ve Sosyalist Strateji’den beri geliştirmekte olduğu agonistik yaklaşım çerçevesinde ortaya koyuyor.

Ölüm ile ayrılığı tartmışlar Elli dirhem fazla gelmiş ayrılık. Büyüklerimiz insanı mutlu eden ve sevindiren ne varsa kavuşmaktan; dertlendiren, üzen, hüzne gark eden ne varsa ayrılıktan kaynaklandığını söylerler. Bir Ayrılık, yukarıdaki cümlenin ikinci kısmına tekabül ediyor. Ayrılıkla kavrulan bir yüreğin kokusunu taşıyor. Şeyhoğlu Yahya’nın ardından Fahri’nin gök kubbeye vuran feryadının arza düşmüş kırıntılarının toplamı. Kimi zaman hayalâtın söz aldığı zaman zaman da gerçekdışılığın sınırlarına dayanan bir anlatı. Delilik ile veliliğin arasındaki ince çizgide gidip gelen bir adam Fahri. Onun hayatı unutulmaya yüz tutan karşılıksız, beklentisiz dostluğun bir numunesi. Bu roman, Ahmed Sadreddin’in Karac’oğlan üçlemesinin ilk kitabı. Aynı zamanda yazarın da ilk kitabı, ilk romanı. Roman, dostunu kaybeden Fahri’nin yalnızlık sözlerinin mecmuasıdır. Birlikte yaşadıkları güzel günlere duyduğu özlemdir, yaşadığı ayrılığa kahretmesidir ve kendini hayalinde yaşattığı, karşısındaymışçasına sohbet ettiği Yahya ile birlikte bir daireye hapsetmesidir. Burada her varlığa bir şahsiyet yükler ve hepsiyle ayrı dilden konuşur. Bu daire bir halvetgâh olur Fahri’ye ve burada Yahya’nın izini sürer. Kendini unutur, kendinden geçer, dostunda fani olur, ölmeden önce ölür. Bir Ayrılık, biri şeyhoğlu iki dervişin hikâyesi. Modern dünyayı anlamlandıramayan bir yüreğin dostunun ölümüyle düştüğü derin kuyuda kendini arayışıdır. Dünyadan ve insanlardan kaçışın ve durulup geri dönüşün anlatısı. Roman günümüzün toplumsal şartlarının yorumlarını da içermekte ve içinde bulunduğumuz yüzyılda yaşanması imkânsız görülen tasavvuf neşvesinin de bir örneğini oluşturmakta.

Ev bizi kapsayabilmek için sağlam olmalıdır, yani kendimizi rahat hissetmemizi sağlayan bir alanın sınırlarını çizmek yoluyla bize güven verebilmek için “sert”, “yalıtkan ve dışarıya kapalı” olmalıdır. Ama dış dünya ile iletişimimiz temeldir ve ev de bizi dış dünyadan koparmadan, uygun bir şekilde etkinliklerimizi geliştirmemize olanak tanımak için aynı zamanda “esnek” ve “açık” olmalıdır. Evin de bedenimiz kadar bize yararlı ve doyum kaynağı olmasını bekleriz. Bunun sonucunda habitat üzerinde bedenimizin “resmini” az çok yeniden üretiriz; beden hatlarımızı ve fizyolojisinin çizgilerini orada yeniden yaratırız.

Sadık Yalsızuçanlar'ın bilge Ebu'l-Hasan Harakani'nin yaşamını çarpıcı bir dille ve neredeyse gerçeküstü bir düzlemde anlattığı Cam ve Elmas romanı yeniden okurlarıyla buluşuyor. Bir belgesel filmin çekimleri için Kars'taki Harakani dergahına yolu düşen ekibin kameranı, kentte gittiği yerlerde görüp işittiklerini zamanın ötesinde bir yerden, kalbinden anlatıyor. İki epigraf ile açılıyor Cam ve Elmas; birincisi Ebu'l-Hasan Harakani'nin ta kendisinden: 'Yeryüzünde yolculuk edenin ayağı;gökte yolculuk yapanın ise kalbi su toplar.' İkincisi ise Wittgenstein'dan. 'Yüreğimin büklümleri hep birbirine yapışmaya çalışır, ben de yüreğimi açmak için büklümleri hep yeniden çekip koparmak zorunda kalırım.' Kitapta yüreğinin büklümleri birbirine karışmış bu anlatıcı; Harakani dergahının bügünkü şeyhi ile 'göz göze' geliyor ve Ebu'l Hasan Harakani'nin iklimine giriyor... Yalsızuçanlar, bedeni bugünde olan fakat ruhunun nerelerde dolaştığıno bilemediğimiz anlatıcısının hal ve tecrübelerini art arda sıralıyor.

Sevdiğiniz için kıskançlığa kapıldığınız oluyor mu? Peki ya, sevdiğiniz için kendinizi gözden çıkardığınız, var gücünüzle fedakârlıklarda bulunduğunuz, kendinizi sorgusuzca uğruna adadığınız, benliğinizden çaldığınız zamanlar var mı? Sevdiğiniz için hep bir şeylere katlandığınız, tahammül etmek zorunda kaldığınız, acı çektiğiniz, çaresiz hissettiğiniz oluyor mu? Böylece giderek sevginin içinde kendiniz olmaktan uzaklaştığınızın farkına varıyor musunuz? Bütün bunlar sevginin mutlak birer parçasıymış gibi geliyorsa size, sevgi sandığınız bir hissin içinde kayboluyorsunuz demektir. Sevgi tahammül etmek değildir, katlanmak, adanmak ve bu yolda benliğinizi gözden çıkarmak da değildir. Sevgi parmak izi kadar özgün ama yarattığı sonuçlar açısından evrensel bir etkidir... Bu uğurda herkesin bilgisi, emeği ve düşünce disiplini kişiye özeldir. Sevgi kendiliğinden değildir, öğrenilendir. Dolayısıyla sevgisizlik de öğrenilmiş bir eylemdir. “Ben sevmeyi seçiyorum” demek elbette etkili ve iyi bir motivasyon sayılabilir ama katiyen yeterli değildir... Sevgi için bilgi, emek, düşünce disiplini ve uygulama çok ama çok gereklidir. Çünkü insan Farabi’nin de dediği gibi bilmediğinin düşmanıdır. Sevgi, inşa edilen bir deneyimdir... Sevgi sandığınız kusurları hayatınızdan çıkardığınızda geriye emeğinizle büyüyen eşsiz bir mutluluk, güven ve huzur hissi kalacaktır. (Tanıtım Bülteninden)

Felsefe Grubu Test Kitabı

Peçesiz İsis 1 Kitap Açıklaması Bu dev esere başlarken, esrarengiz ve sırlarla dolu bir kapının önünde durduğumu biliyordum. Üstelik, yazarının ruhunun, her seferinde, kitaplarının çevirmenlerini itinayla seçtiğini ve o istemedikçe bir sözcüğüne bile dokunmanın çok zahmetli olduğu rivayetinden de haberim vardı ve 'anahtarı' kullanıp 'kapıyı aralamaya' karar verdim. Helena Petrovna Blavatsky'nin bu baş yapıtında, felsefe, ezoterizm ve okültizmin derin sularında bilinenden bilinmeyene doğru ilerleyecek, parapsikoloji, medyumluk, duyuötesi varlıklar , elemental ruhlar, hayaletler, çözülemeyen fenomenler ve reenkarnasyonun karanlık geçitlerinde heyecanlı bir serüven yaşayacaksınız.. Eski Mısır gizemleri,Budizmin sırları, kadim astronomi ve astroloji, Hint, Pers ve Pagan kültürleri, gerçek Kabala, İskandinav mitleri, Zerdüşt felsefesi, Hint Vedaları, Sufilik gibi ezoterik öğretiler bu dev eserde tek tek karşınıza çıkacak, yüzyıllardır karşı karşıya gelen din dünyası ve pozitif bilimlerin çatışmalarını, ünlü bilim adamlarının çalışmaları ve yaşamlarına dair notları, Paracelsus, Pisagor ve Mesmer gibi bilim dâhilerinin müthiş buluşları ve Plato'nun tarihsel öğretilerini bulacaksınız. Ayrıca, varoluş teorilerine,kozmogonilere ve ünlü kehanetlere de değinen Blavatsky,kendine özgü alegorik ve ironik dil kullanımı ve tekdüzelikten uzak anlatım şekliyle , bir yandan sert eleştirilerini tatlı imalarla yumuşatırken, aynı zamanda okuyucuyu düşünmeye zorlayıp sık sık gülümsetmeyi de ihmal etmeyecektir... Bu ilginç kitapta, RUH'un, doğum, yaşam ve ölüm döngülerinin iç yüzünü, ölüm-sonrası bilinmezliğinin perde arkasını da görebilecek, 'Astral Işık', 'Gri madde', 'Ether', 'Yaşam-Ateşi' , rüya gizemlerini, Levh-i Mahfuz'un ezoterizmdeki yerini büyük bir ilgiyle okuyabilecek, her satırda 'peçe' biraz daha kalktığında, anahtarın açtığı kapılarda 'şahit olacaksınız.' Bana onun dili olma fırsatı veren, muhteşem kadın Helena Petrovna Blavatsky'nin ruhuna sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.. 'Ölüm geldiğinde, ruh, ait olduğu yere, yıldızlara yükselir, beden ise, ait olduğu fiziksel elementlerine, toprağa geri döner...' (Tanıtım Bülteninden)

Mekân ile insan arasındaki ilişkinin öncül ve en özel ürünü olan “ev”, mimarlık alanının sınırlarını çoktan aşarak geniş bir disiplinler alanının göstergesi olarak benimsenmiştir. “Türk evi” ise tüm çeşitliliğine, geniş bir tarihi ve coğrafi alanı kapsamış olmasına rağmen ancak 20. yüzyıldan itibaren araştırma konusu olmuştur. Türk konut geleneği, temel düzenini ve öğelerin yerleşimindeki özgünlüğünü yüzyıllarca korumuştur. Oda mekânının kökeninde, göçer geleneklerinin varoluş biçimi yatar; yaşam ve form iç içe geçer. Göçer pragmatizm ve İslam soyutlamasının örtüşmesiyle zenginleşen bu konut, Anadolu-Türk toplumunun yerel özelliklerini de yansıtır. 16. yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı egemenliğinin sağlamlaşmasıyla doruk noktasına ulaşarak “hayatlı ev”de özgün ifadesini bulur. Türk evi, beş yüz yıldır seyahatnamelere, gravür ve resimlere konu edilerek betimlenmiş olmasına karşın özellikle ahşap olan yapı malzemelerinin kısıtlı ömrü, bu mimariyi tüm detaylarıyla inceleyecek yeterlilikte veri bırakmamıştır. Türk ahşap konut mimarisinin, kapsamlı bir tarih araştırması ve derinlemesine bir kuramsal yaklaşımla değerlendirilmeye çalışıldığı bu kitapla, evrensel mimarlık tarihinde hak ettiği konuma ve değere ulaşmasını diliyoruz.

Ölümlü bir dünyada, insana yaraşır şekilde yaşamaktan daha iyi ne olabilir? Roma’yı en iyi yöneten beş imparatorun sonuncusu olarak tarihe geçen Marcus Aurelius, stoacı bir filozof olarak sadece liderliğiyle değil, düşünceleriyle ölümsüzleşmiştir. Mutlu bir hayatın çok az şeye bağlı olduğunu ve ölümlü bir dünyada insana yaraşır şekilde yaşamaktan daha yüksek bir amaç olamayacağını hatırlatan Aurelius’un gösterişten uzak, yalın, basit ama mutlu bir yaşam üzerine inşa ettiği güçlü felsefesi, insanlığın binlerce yıldır süregelen mutluluk arayışına ışık tutmaya devam ediyor.Ölümlü bir dünyada, insana yaraşır şekilde yaşamaktan daha iyi ne olabilir? Roma’yı en iyi yöneten beş imparatorun sonuncusu olarak tarihe geçen Marcus Aurelius, stoacı bir filozof olarak sadece liderliğiyle değil, düşünceleriyle ölümsüzleşmiştir. Mutlu bir hayatın çok az şeye bağlı olduğunu ve ölümlü bir dünyada insana yaraşır şekilde yaşamaktan daha yüksek bir amaç olamayacağını hatırlatan Aurelius’un gösterişten uzak, yalın, basit ama mutlu bir yaşam üzerine inşa ettiği güçlü felsefesi, insanlığın binlerce yıldır süregelen mutluluk arayışına ışık tutmaya devam ediyor. (Tanıtım Bülteninden).

KHK’lı olduğum için benimle konuşmaktan bile o kadar çok korkan kişi gördüm ki bir an vebalı mıyım acaba diye düşündüm. Yüzyıl öncesinde nasıl vebalı insanlardan kaçılıyorsa şimdi de KHK’lılardan kaçılıyordu maalesef. Geceleri uyuyamıyordum, birisiyle konuşmak da hiç içimden gelmiyordu. İnanılmaz seviyede agresiftim ve annem üniformamı ben görmeyeyim diye saklamıştı, çünkü gördükçe sinirleniyordum.Yine iş arayışı ve “eski askeri öğrencisin alamam” laflarını duymam beni daha çok yıpratacaktı.Her yerde her adaletsizliğe ses çıkarmam, aynı adaletsizliğe uğrayan kişilerin sessizliği, korkaklığı, olan oldu deyip oturması... Yahu insan bu hayatta ne için yaşar? Karnını doyurup günü bomboş geçirmek için mi yoksa her zaman her yerde hakkı savunmak için mi? 3D MR’lar, kortizonlar, ilaçlar, iğneler ve her yerime sürekli kramp girmesi... Öldürmemişti bu hastalık beni ama şu an yaşatmıyordu da...

Bir polemik kitabı Sahicilik Jargonu. Adorno burada, başta Heidegger olmak üzere Jaspers, Buber gibi Alman varoluşçularının başvurdukları dili, bu düşünürlerin düşüncesini bulandıran "jargon"u hedef tahtasına koyuyor. Varoluşçuluğun başvurduğu bu jargonun tam da sahicileştirmeye çalıştıklarını iddia ettikleri anlam ve özgürlük çağrılarını tahrip ettiğini iddia ediyor. Ona göre, bu dil özgürlük meselesini ele alma iddiasında bulunduğu halde, kapitalizmin bünyesindeki özgürlüksüzlüğü ortaya çıkarmayı hiçbir şekilde başaramıyor, zaten öyle bir niyeti de yok. Aksine, tıpkı kültür endüstrisinin yaptığı gibi, ama bu kez tam da bu endüstriye mesafeli yaklaştığını düşünen insanlarda ucuz bir iyimserliği, toplumsal eylemsizliği ve sözde-bireyselleşmeyi besliyor.Heidegger düşüncesinin günümüzde ülkesinin sınırlarını çok aşan bir nüfuza sahip olduğu düşünüldüğünde önemi ve aciliyeti daha da artan bir kitap bu. Üstelik gerçekten eleştirel düşüncenin, sürekli özgürlükten dem vururken aslında yeni muhafazakârlık biçimlerini, yeni "hizaya sokma" yollarını meşrulaştıran sözde eleştirel "sahicilikçi" düşünceyle kavgası şiddetlenerek sürüyor.

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (AÖF) Metafizik Dersi Sorularla Öğrenelim.

Londra’daki Açık Üniversite Beyin Araştırmaları grubunun kurucusu olan Steven Rose, 21. Yüzyılda Beyin kitabında yaşamın ilk ortaya çıktığı dönemlerden günümüz kompleks toplumlarına beyni ortaya çıkaran evrimci köklerin keşfine çıkıyor; diğer canlılarla farklılık ve benzerliklerini ortaya koyuyor. Daha ötesi; beynin, tek bir döllenmiş yumurtadan o akıl almaz derecede karmaşık bir organ haline nasıl geldiğini açıklıyor. Sonra da son bilimsel araştırmaları, en son bilgi ve teknikleri gözden geçirerek sorusunun peşine düşüyor: Gelecek insan beyni için elinde neler tutuyor? “Rose, zihinsel sürecin fiziki-biyolojik resmiyle birleşmiş olguları açık hale getiriyor.” - Prof. Richard Lewontin (Harvard Ünv.) - “Rose, araştırmanın bizi götürebileceği yeri ve daha şimdiden nöro-bilimin uygulamalarından ortaya çıkmaya başlamış ve yakın gelecekte katlanarak artacak olan etik konuları gösteriyor.” - Nature - “Rose, beynin gelişimi, kimyası ve genel haritasına ilişkin gelişmeleri başarılı bir biçimde ortaya koyuyor.” - Science - “Eğer beyinle ilgileniyorsanız ya da düşünmeyi seven biriyseniz bu kitabı mutlaka okumalısınız” - New Scientist - (Tanıtım Bülteninden)

Lise için sınava hazırlık kitabı.