Eserlere Göre Listeleme

Plymouth Fury model bir araba olan Christine’in geçmişinde pek çok gizemli olay vardır. Asıl sahibinin habis ruhunu taşıyan Christine, hurda haldeyken yeni sahibine satılır ve artık önlenemez olaylar zinciri yeniden başlar. Yeni sahibinin ona saplantı derecesinde bağlanması, sözüm ona tamiri sırasında aslında onun kendi kendini yenilemesi ve çevresine yaydığı ama sahibinin asla fark edemediği ölümcül enerji, Christine’in taşıdığı katil ruhun en belirgin ipuçlarıdır. Christine sahibinin tüm zaaflarını sonuna kadar kullanarak etrafına ölüm saçarken, çevredekiler olan biteni en sonunda fark ederek, çareyi kendi hayatlarına dahi mal olabilecek bir son hazırlamakta bulurlar. Artık iyiyle kötünün, yaşamla ölümün mücadelesi sona erecek, Christine için hesap zamanı gelecektir. “Deneyimli yazar King’den soluk kesen muhteşem bir eser.... Kitabın hızlı temposuna okuyucular güçlükle ayak uyduracaklar.”

Hayat, insanın kendi potansiyeline ulaşabilmesi için dikkatle, incelikle, muhteşem bir zekâyla dizayn edilmiştir. Yapman gerekeni yapamıyorsan, olamıyorsan, doğamıyorsan hayat çok acıtır, anlaman için hırpalar, yorar. Seni sen yapabilmek için ne gerekirse yapmaya hazırdır. Asla rahat bırakılmazsın. Öylesine, anlamsız varolmazsın. Mutluluğa saklanamazsın. Öyleyse acına sahip çıkmalısın! Çünkü acı, bilginin bedene inmesidir. Bilgiyi bedene indirmeli, olman gereken şeye dönüşmelisin. Bu kitap 'kendine gelmek' için burada olduğunun farkına varabilenlere yazıldı. Fi ile çıkılan yolculuğun tek durağıdır Çi. Sadece farkındalığa giden, değiştiren, mutlaka geliştiren bir yoldur bu ama sunduğu seks, macera, intikam, ihtiras sizi aldatmasın, zordur. Hayatı değil sistemi yaşadığımızı fark edenler, harakete geçmek için işaret bekleyenler, umursamayanlara karşı umursayanlar, hissedemeyenlere karşı hissedenler adına ve kendi tekamülünde kaybolmuşlar için yazılmış, dengeye adanmıştır. Hayat harekete geçen herkesi varması gereken yere götürür. (Tanıtım Bülteninden.

BİR PLANI VARDI. SONRA ONUNLA TANIŞTI. “Cuma gecesi, Charlotte. Benimle çık.” Hayır demem için milyonlarca neden vardı. Annemin geçmişi. Ablamın şimdiki hali. Geleceğim. “Bir randevu,” dedi alçak ve âdeta hipnotize edici bir sesle. “Evet de. Kaybedecek neyin var?” Her şeyim, diye düşündüm. HEP İSTEDİĞİM ŞEYLER: Derslerde en yüksek notları almak. Büyükannemi gururlandırmak. En önemlisi, ailemin başaramadığını başarmak: Stanford Üniversitesi erken kabul mektubu. Erkekler, aşk ve seksle kafayı bozan annem ve ablam geleceklerini, ne istediklerini unuttular. Ve sonunda her şeylerini kaybettiler. Ben bir erkeğin dikkatimi dağıtmasına asla izin vermeyeceğim. Bu konuda kendime söz verdim. Tabii bu, Tate’ten önceydi. Gezegenin en büyük pop yıldızı bana ilgi göstermeden önce. Özel uçaklar, gizli buluşmalar ve yalnızca bana yazılmış şarkı sözlerinden önce. Hakkında bilmediğim pek çok şey var: Müziği neden bıraktığı gibi. Birlikte değilken nereye gittiği gibi. Karanlık geçmişinde ne sakladığı gibi. Fakat öpüştüğümüzde gelecek çok uzaklarda görünüyor. Ve şimdi ne istediğimden emin değilim.