Basit Katalog

Öpücükleri ölümcül, zehirli kızlar... Şeytanla girişilen bir yemek yeme yarışı... Aşk arayışıyla Demirülke'ye geri dönen periler... Manyakça bir Baküs ayinine dönüşen bir mezuniyet balosu... Karanlık fantastiğin usta kalemi Holly Black, tüyleri diken diken eden tuhaflıkta, gerilim dozu hiç düşmeyen, beklenmedik bir mizaha sahip on iki öyküyle iyi tanıdığınızı sandığınız fantastik yaratıkları bambaşka bir kılığa büründürüyor. New York Times Çoksatanlar Listesi yazarlarından Holly Black, her zamanki kara üslubuyla okurlara on iki ayrı öykü sunuyor. Black'in hayranları, onun kaleminde alışkın oldukları, sınırları zorlayan, hiç de sevimli olmayan bir fantastik dünyaya Zehir Yiyenler'de yeniden kavuşacaklar.

İslamın Halifesi Hz. Ömer'in komutanı Amr Bin As 642 yılında İskenderiye'yi işgal eder. Halife, İslam'a aykırı olan her şeyin yok edilmesini emretmiştir. Yok edilmesi gerekenler arasında bin yaşında olan ve bir milyondan fazla kitabı barındıran İskenderiye Kütüphanesi de vardır. Yaşlı bir Hıristiyan filozof, Yahudi bir Hekim, matematiğe ve astronomiye ilgi duyan güzel Hypatie, General Amr'ı bu bilgi ve sanatın tapınağını yok etmekten vazgeçirmeyi deneyecekler. Ona bu duvarlar arasında yaşayıp ölen bilginlerin, filozofların, şairlerin hayatlarını anlatacaklar. Öklit, Arşimet, dünyanın Güneş etrafında döndüğünü bulan Arsitarcos, Batlamyus ve gerçek uğruna hayatlarını veren daha niceleri.

"Okullaştırma, eğitimle aynı anlama mı gelmektedir? Kesinlikle hayır. Herkes gün be gün bir şeyler öğrenmektedir. Dürüst olmak gerekirse, çoğumuz, yaşamımızda okullaşmanın direk ve derin bir etkiden son derece yoksun olduğunu görürüz. Bu durumda iki soru ortaya çıkmaktadır: Her toplumda okullaşmaya bu derece büyük bir önem ve prestij kazandıran nedir? Eğitimin işlevi bir şüphe içeriyorsa, okullaşma gerçekte ne anlama gelmektedir? Ivan Illich, bu eserinde okulun, statükonun korunmasına vesile olan araçlardan biri olduğundan dolayı bu prestije sahip olduğu yolundaki tezini kanıtlamaya çalışmaktadır. Ona göre günümüzdeki okullar eğitimi açısından etkisiz olduğu kadar, bölücü bir nitelik de taşımaktadır.

Yaşamın ne kadarı hayaldir, hayallere biçilen ömür neyle ölçülür? "Arno ormandaki adamı düşündüğünde, içinde, hayal gücünü harekete geçiren, yüzlerce soru uyandıran bir merak kıpırdanmaya başladı. Bu gizemli yabancı kimdi? Neden o kulübeye sığınmıştı? Hayal gücü oradan oraya sıçradıkça, merak umudu besliyor ve yabancı adamın görmediği yüzü babasının bildik yüzüyle yer değiştiriyordu. Ya gelen babasıysa..? Ya onlara sürpriz yapmak için saklanıyorsa..? Belki de yardıma gereksinimi vardı? Belki de Arno'nun yardımına!" İtalya'nın bir köyünde, herkes yaklaşan kuyrukluyıldızdan söz ediyordu. Böylesi, yıllardır görülmemişti. Ama kimse, göklerin bu makyajsız kraliçesini Arno kadar sabırsızlıkla beklemiyordu. Çünkü onun tek bir dileği vardı: Babasının eve dönmesi. Ancak, ne kardeşi onun kadar önemsiyordu bu dileği, ne de annesi Myriam. Hayatları, onları seven ama kendi prensiplerinden ötesini görmeyen bir adamın yakınında sürerken, köydeki terk edilmiş kulübenin bacası yeniden tütmeye başladı... Bazen, sadece bize anlatılanın güzelliğiyle ayakta kalmak isteriz. Bazen hayatı, sadece hayallerimizin aydınlattığı kadarıyla görmektir bize iyi gelen. Umutla mutluluk yan yana yürüdüğünde, o yolu başkalarının, kendi doğrularıyla çizmesini istemeyiz. Gerçeklerin yükünü öykülerle hafifleten Angela Nanetti, büyülü bir anlatımla kaleme aldığı romanında soruyor: Mutluluğun ne kadarı uyum ve kabulleniştir, ne kadarı hayal ve arayış?

1994'te Ruanda'nin Hutu ve Tutsi kabileleri arasında başlayan çatışma, kısa zamanda 1 milyona yakın insanin vahşice katline yol açan bir soykırıma dönüştü.Nyamirambo bölgesinde Tutsi'lerden tek sağ kalan hemşire Yolande'ydi. Tüm ailesini yitiren bu kadın Fransa'ya kaçtı ve bu kitapta, yasadıklarını anlattı. Nazi soykırımından sonra, 20. yüzyılın en büyük katliamı hakkındaki Türkçe tek kitap.

II. Dünya Savaşı sonrası Fransa'sının en güçlü edebiyatçı ve felsefecilerinden birisinin hayranlık uyandırıcı kitabı; bilinçlilik, ölüm ve olası anlatı dünyasının erotik üçgeninin romanı. Maurice Blanchot, kesinlikle çağımızın en önemli yazarlarından birisidir; hem yazılarında hem öykülerinde yazma sorunun en uç noktasına kadar götürür. Ölüm Hükmü... onun başyapıtıdır. Edmond Jabes Maurice Blanchot'nun düzyazısı Henry James'inki gibi öyle kırılgan anlamlar taşıyor ki insana aktarılırken kırılabilirlermiş gibi geliyor. John Updike Maurice Blanchot'nun modern Fransız edebiyatının en özgün ve en büyüklerinden birisi olduğundan kuşkulanılamaz. Susan Sontag

Sevebilme yetisini kaybetmek bir adam için oldukça önemli bir sorundur. Ama bu kayıp kadınlar için daha büyük bir sorundur! Birbirinizi sevmekten vazgeçmeyin… Kitabın ismi ilginizi çekti değil mi? Aslında sandığınız gibi değil pek… Evet içerikte +18 ibaresini gerektirecek unsurlar var ve evet kahramanımız her gün mastürbasyon yapıyor. Ama kitabın anlatmak istediği bu değil. Bir adamın sevme duygusunu nasıl kaybettiğini anlattığı bir günlük bu. Nasıl sevemez hale geldiğini, sevgi kavramının deforme edilişine nasıl tepki verdiğini okuyacaksınız bu otuz bir günlük günlükte. Her güne nasıl yalnız başladığını düşünürken aslında kayıtsız şartsız yanında olanlara şaşıracaksınız. Bir de entrika var son sayfalarda çözülen… Yazarımızın kendini gizleme isteği ve böyle çarpıcı bir takma isim kullanmasını anlayışla karşıladık. Ama otuz iki’yi yazıyor şu an, ilk sayfalarını okuduk. Bu yüzden sizlerin de merakla takip edeceğiniz bir yazar olacağını biliyoruz. Kapak mevzuuna yeniden dönecek olursak… bu kitaptaki anafikre ulaşmanızı sağlamayı kolaylaştıracaksa, Neden olmasın?

AKP-Cemaat İttifakı Nasıl Dağıldı? AKP ve Gülen Cemaati, yakın zamana kadar Türkiye'yi siyasal ve toplumsal olarak birlikte dönüştüren iki iktidar ortağıydı. Devleti soyma amaçlı bir talan zincirini yalanlarla ve hukuku ayaklar altına alarak örtbas etmeye girişen hırsızlar çetesiyle, bunun üzerinden hukuki değil siyasi operasyonlara kalkışanlar geçmişin yol arkadaşlarıydı. Tuzaklar, hileler, sahteliklerle örülü soruşturma ve davalar zincirine imza atan bu iki kirli suç ortağı şimdi, "Yeni Türkiye"nin savaşan güçleri olarak sahnedeler. Tarafların yaptığı savunmalara kimse aldanmasın. Bu savaş ne demokrasi ve temiz toplum ne de birilerinin iddia ettiği gibi barış ya da sivilleşme için yaşanıyor. Sadece devletin sahibi kim olacak diye savaşılıyor. Her savaş gibi bu da kirli. Bu yüzden ortalığı kaplayan pislik görünen o ki bir süre daha pis kokular yaymaya devam edecek. Kötü olmadı. Zira bu iktidar paylaşım savaşı patlamasaydı kimsenin kuşkusu olmadığı yolsuzluk, rüşvet, hırsızlıkla örülü AKP iktidarının talan çarkı ortaya çıkmayacaktı. Gülen Cemaati'nin, Türkiye'nin yeni derin devleti olmaya çalıştığı bu kadar açık anlatılamayacaktı. Uzun sözün kısası, AKP suçladığı Cemaat kadar çete, Cemaat suçladığı AKP kadar hırsızdır.

konu internette bulunamadı.

Ömer Seyfettin Türk Edebiyatının en önemli yazarlarından biridir. Tarihimizin en sıkıntılı ve dönüm noktasında yaşayan, otuzaltı yıl gibi kısa bir ömre çok sayıda eser sığdıran Ömer Seyfettin fikir ve edebiyat alanımıza silinmez izler bırakmıştır. Yayınevimiz yazarın bütün eserlerini bir bütün halinde yeniden yayınlamaktadır. seriyi titiz bir çalışma ile hazırlayan Dr. Hülya Argunşah değerli bir ilim adamıdır. Zaman içinde aslından uzaklaşmış hikaye ve diğer eserleri, serinin ilk yayın metinlerine gidilerek hazırlandı, sıralama ilk yayın tarihleri esas alınarak, kronolojik düzenlendi. Bugüne kadar farklı yayınevleri, Ömer Seyfettin'in "ünlü" hikayelerinin adları esas alınarak, değişik okuyucu kitleleri hedeflenerek yayınlandı. Zamanla asıllarından uzaklaşan, yanlış okuma ve hatalarla dolu hikayeler okuyucuya sunuldu.

Ey uluslar, kulak verin bana! Yaşamın, insanın sırrına eren bir benim. Her şey boş. Sanat bayağı, zevklerimiz zavallı, şeref, kahramanlık da öyle, onlar daha da zavallı. Dünyaya, insanlara hükmeden ölümdür, ölüm! Ölüm her şeyi kemiriyor, her şey ölüm için yaşıyor. Ölüp de dirilme, uzak, pek uzak. Gogol, daha çok 'toplumsal yergi' denen mizahi öyküleriyle bilinir. Oysa fansatsik öğeler içeren öyküleri de en az mizahi öyküleri kadar değerlidir. Rus edebiyatında gerçekliğin kurucusu olarak kabul edilse bile... Gogol'ün eserleri başka dillere çevrilince inceliklerinden çok şey kaybettikleri söylenir. Öyle sanıyoruz ki, elinizdeki bu derleme söz konusu nitelemenin dışında tutulabilir. Nikolay V. Gogol'dan Mehmet Özgül çeviriiyle altı öykü...

"Yıllardan 1258 idi. Hülagu Bağdat'a girmiş, insanlığın beşik edindiği ve o zamana kadar süzegeldiği tecrübesini harmanladığı topraklarda, dünyanın Nuh Tufanı'ndan sonra gördüğü en büyük yıkımı yapmıştı. Bu talan, o çağa göre dünyanın gözdesi olan bir medeniyet merkezinin yok edilmesi demekti ve Hülagu'nun askerleri, Bağdat'ın eşsiz koleksiyonlarıyla ünlü kütüphanelerindeki yüz bini aşkın elyazması kitabı Dicle'ye boşaltmış ve Dicle günlerce mürekkep renginde akmıştı. Eğer o zaman Bağdat kütüphanelerinin başına böyle bir talan gelmeseydi, belki de dünyanın daha sonraki yüzyılları çok farklı olur, Rönesans ve Reform hareketlerinin adresi değişir, modernleşmenin göstergeleri farklı boyutlarda ortaya çıkar, hatta Amerika, şimdiki Amerika olmayabilirdi. Gelin görün ki Amerika şimdi Bağdat'tadır."

Irak’ın esrarengiz bir köşesi. Eski bir dil.Mutasavvıflardan, köylülerden ve öykücülerden oluşan bir kavim. Yok olan bir tarih. Ve bir oğlun babasının yok olan vatanına yaptığı destansı bir yolculuk… “Vakur ve ses getiren bir öykü… Sabar’ın babasının aynı zamanda tarih, dilbilim ve anılarını ele alan bir biyografi.” (The New York Times Book Review) “Şiirsel ve etkileyici bir biyografi… Sabar daha ilk cümlesiyle insanı büyülüyor… o kadar etkileyici, o kadar şaşırtıcı ve o kadar büyüleyici bir efsaneden bahsediyor ki, insan ruhunun dayanıklılığı karşısında okuru dehşete düşürüyor.” (The Roanoke (VA) Times) “Bir ailenin geçmişini, bir kişiyi ve Irak’ın çok farklı bir yanını ortaya çıkardığı için okurlar ona ancak minnettar olabilirler… Sabar okurlarına olağanüstü ve çok değerli bir şey sunuyor; nesilden nesle aktarılan bir yuvanın ve sürekliliğin öyküsünü.” (Publishers Weekly, starred review) “Levanten bir öykü yazarının romancıya özgü yeteneğiyle yazılmış bir kitap… yazar, dalgalanan pantolonları ve türbanlarıyla muhteşem karakterlerden oluşan renkli bir öykü yaratmıştır… Gazetecilikle biyografi arasında bir yerlerde olan ve bir Mezopotamyalı hayal gücüyle desteklenen iyi araştırılmış bir yazı.” (Kirkus Review)

“Yazar değilim ben. Bir şeyler yazmakla yazar olunamayacağını iyi biliyorum. Heybemde öyle süslü kelimelerim yok… Ne kimsenin derdine derman olabilirim, Ne de yol olabilirim yolunu kaybetmişlere… Merhem de olamam kanayan yaranıza mesela… Derdinize derman olamam belki ama dermanın kimde olduğunu söyleyebilirim… Yol olamam belki size ama doğru yolu gösterebilirim… Çare olamam belki ama çarenin kimde olduğundan haberdarım.” hayatımızda her an karşılaştığımız ve bir parçamız olan kavramlar üzerinden bir insan tasavvuru ortaya koyuyor. Çevremizdeki sıradan kahramanların öykülerini, kıyısına gelenlerin ikramsız kalmadığı bir su kaynağına benzetip, insanın ahlakla, gelenekle, modern dünyayla ilişkisine dair eleştirilerini içten bir duyarlılıkla paylaşıyor. Uzak coğrafyalardan yakın tanıklıklara uzanan ve okuyucusuyla dertleşmek isteyen bu metinler, bir yandan tefekkür kapısını aralarken bir yandan da şu duaya hep birlikte “Âmin” demeye davet ediyor: Allah cümlemizi korusun: Cümle’mizi ve cümlemizi! Bekir Develi

“Bu kitabı yazmak, beni yaşamımın bazı yönlerinin yasını yeniden tutmaya zorladı. Beni, kayıp karşısındaki incinebilir yanlarımın ve savunmalarımın hesabını bir kez daha yapmaya yöneltti ve insanın doğasına ilişkin anlayışımı derinleştirdi. Tüm bunlar, kaybın büyüme için bir araç olabileceği konusundaki düşüncemi pekiştirdi. Öyle umuyorum ki bu kitabı okuyunca yas ve kederin dinamikleriyle ilgili anlayışınız artacak ve insan ruhunun kayıp karşısındaki esnekliğine siz de benim gibi şaşacaksınız.” -Prof. Dr. Vamık D. Volkan- “Neden bazılarımız yasın tamamlanması için gereken acı verici ve zorlu psikolojik uzlaşmaları yapabiliriz de bazılarımız yapamaz? Neden bir zamanlar en yakınımızın ölümü ya da boşanma gibi daha yıkıcı kayıpların yasını tutabilmişken, yaşamımızın bir döneminde bir evcil hayvanın ölümü ya da bir çocuğun üniversiteye gitmek için evden ayrılışı bizi keder içinde bırakır ve bir teselli bulamayıp kendimizi kolumuz kanadımız kırılmış gibi hissederiz?” Prof. Dr. Vamık Volkan tüm bu soruların yanıtlarını bulabileceğimiz kitabında, ölüm ve diğer kayıplara verdiğimiz psikolojik bir yanıt ve iç dünyamızla gerçeklik arasında uyum sağlayabilmek için yaptığımız bir uzlaşma olan yası ve çözümlenmemiş yasın yaşamımızı nasıl biçimlendirdiğini, kaderimizi nasıl yönlendirdiğini kendi yaşam öyküsünden kesitler ve uzun yıllara dayalı profesyonel deneyimlerinde karşılaştığı vakalardan örneklerle anlatıyor. -Psikoterapi ve Psikoterapistler Derneği (PSİKODER)- Prof. Dr. Vamık Volkan, kayıpların en somutu olan ölümün ve yarım kalmış, dayatılmış ya da aceleye getirilmiş ayrılıkların kalıntılarının insanın duygusal yapısını ve yası yaşayış biçimini nasıl etkilediğini anlattığı bu kitabında, kayıplardan sonra geçirilen psikolojik süreçleri, başarılı yas tutmanın dinamikleri sonucunda gerçekleşen değişimleri ve yenilenmeleri tüm ayrıntılarıyla ele alıyor. Yası komplike hale getiren risk etkenlerini ve komplike yası derinlemesine inceleyerek, çözümlenmemiş yasın izlediği belli başlı yolları psikanalitik ve psikoterapötik olgularla açıklıyor. Yasın insanın esnekliği, yaratıcı uyum ve terapi yoluyla çözümlenişini gerçek yaşamdan çarpıcı örneklerle gözler önüne seriyor. Ayrıca sanatçılar için esin kaynağı olarak yas ve keder ile yaratıcı süreç arasındaki bağlantıları açıklıyor.

Kitabın konusu bulunamamıştır.

Medya-kültür endüstrisi, 2010 Türkiye'sinde ne gibi niteliksel ve niceliksel boyutlara sahip ve bu endüstri, İstanbul için ne ifade ediyor? Bu sorulara cevap arayan çalışma, 9 bölümden oluşuyor. Birinci bölüm, medya endüstrisinin Türkiye'de tanımlanışını, tarihsel gelişimini ve İstanbul'un bu alanın merkezi olmasının ekonomi politiğini konu alıyor. İkinci bölüm, yazılı medya alanını konu alıyor ve gazete-dergi yayıncılığının tarihsel gelişimi, bugün vardığı boyutlar, sahiplik durumu analiz ediyor. Üçüncü bölüm elektronik medyaya ait. Bu bölümde 1990'lara kadar devlet tekelinde olan bu alt sektörün bu tarihten sonra kat ettiği gelişme, bir reklam mecrası olarak büyüklüğü, yazılı medya ile entegrasyonu araştırılıyor. Dördüncü bölüm, yazılı ve elektronik medyaya hizmet veren tedarikçi "yan sanayi"ye ayrılırken haber ajansları, dizi film yapım faaliyetleri gibi alanları inceliyor. Çalışmanın beşinci bölümü, medya sektörünün en önemli gelir kaynağına aracılık eden sektöre, reklamcılık endüstrisine ayrılırken, reklamın hızla, medya-kültür alanının ana gelir kaynağı haline gelmesine dikkat çekiyor ve bu alandaki "yeniden metalaşma" sürecinin ipuçlarına parmak basıyor. Altıncı bölümde "süresiz yayın" diye de adlandırılan kitap yayıncılığı var. Yedinci bölüm, basım sanayinin analizine ve İstanbul'un bu sanayideki yerine ayrıldı. Sekizinci bölümde, spor-eğlence bileşiminin popüler branşı futbolun endüstrileşmesi ve medya-kültür alanı ile ilişkileri konu edildi. Dokuzuncu ve son bölümde ise medyada sermaye birikim sürecine paralel değişen üretim ve yönetim ilişkileri, bu süreçte medya çalışanlarının sınıfsal farklılaşması, sonuçta da bir medya aristokrasinin ortaya çıkışı konu alınıyor. Bu aristokrasinin, giderek diktatoryal bir özellik kazanan medya yönetimlerindeki araçsal rolü ve bu trende karşı demokratikleşme adına yapılabilecek şeyler, yine bu final bölümünde tartışılıyor.

Bu mektuplar nurani bir dille söylenmiş ve dirayetli bir kalemle süslenmiş, irşadla görevli halifelere, ihlas sahibi büyük alimlere, kerim ve yüce emirlere gönderilmiş olup, onları vaaz ve irşad cevherleriyle terbiye eden, dinleyip anlayanı saadete erdiren nasihatlardır. Bu mektupları toplayıp derlemeye, herkesin istifadesine sunmaya Peygamber Efendimiz (s.a.v)'in istiharesinden ve yüksek silsiledeki sadat-ı kiramın ruhlarıyla istişareden sonra başladım. Muttaki kişilerin yanında bu mektupların değeri büyüktür. Kamil mürşidler onlara rağbet edip iştiyak duyarlar. Onlardaki yüce hikmetler ve vaazlar akıllara durgunluk verir. Bu mektuplar, kalblerdeki perdeleri açarak içine girer. Kalblere şeriatın hakikatından gelen ve sünnet-i seniyyenin nurlarından yardım alam nakşi Tarikatı'nın aslı üzerinde hidayet nurlarını saçar.

Bu Mektübat, İmam-ı Rabbani hazretlerinin dostlarına yazdığı mektupların Arapçasından, Türkçemize tercüme halleridir. İnsanlardaki çeşitli isti'dat, kabiliyet ve durumlara göre: "Akıllarının alabileceği tarzda konuşunuz." Hadis-i Şerifine uyularak kaleme alınmış ve böylece insanlara geniş çapta İRŞAD ve fayda sağlamıştır. Eserin hakikat açısından el'an salabet ve selasetini muhafaza ettiği ve bugünün MÜSLÜMANINA ışık tuttuğu için tam tercümesi, tab'ı ve neşri bekleniyordu. Zaman zaman mektupla hüccet taleb edildikçe bu paha biçilme zçevherler, İMAM-I RABBANİ Hz.lerinin keşif ve malumat dalgalarından çıkıp meydana gelmiştir... Tüm yaşadığı sürece... Kemale ermeye başladığı anlardan, ta vefatına kadar... Haliyle bu MÜBAREK MEKTUPLAR, kendisine yazıp soranların istidadında gayb aleminden kendisine gelen zuhurata göre olmuştur. Bu MÜBAREK MEKTUPLAR'ın mevzuları genellikle şöyledir: 1)Bu düşük dünyayı kötülemek 2)Ahirette yararlı olacak şeylere ve ahiretin yüksek derecelerine vakıf olmaya teşfik ve, bunları sevdirmek. 3)Pek değerli vaaz ve nasihatlar. Bunların içten kabülünü beyan. 4)Resulullah'ın (s.a.v) getirdiği şeiat hükümlerini yerine getirmeye teşvik. Bunların çoğu, Şeriat-ı Muhammediye'nin sırlarını bilmekte; onun hakikatına ermeyi, Tarihat-ı Nakşibendiye-i Ahmediye'nin zor meselelerini çözüp inceliklerini keşfedip anlatmaktadır. Bu MÜBAREK MEKTUPLAR, Resulullah (s.a.v) efendimizin sünnetine tabi olma nurundan iktibas edilmiştir. Siret-i Mustafaviye'ye (Resulullah'ın (s.a.v) iç yüzünün sırlarına) uyma ağacının uzanan dallarından toplanmıştır. Adab-ı Nebeviye'nin faydalı sofralarından gelenlerdir.

Merhamet zulmün merhemi olamaz! İstanbul’un kargaşası içinde sıradan bir yaşam süren İbrahim, çocukluk arkadaşı Hüseyin’in ölüm haberi üzerine doğduğu kadim kent Mardin’e gider. Onun, önce sevdaya sonra ölüme yazılmış, Mardin’de başlayıp Amerika’da sona ermiş hayatını araştırmaya koyulur. Böylece âdeta bir girdabın içine çekilir, tutkuyla ve hırsla gizemli bir kadının peşine düşer. Harese nedir, bilir misin? Develerin çölde çok sevdiği bir diken var. Deve dikeni yedikçe ağzı kanar. Tuzlu kanın tadı dikeninkiyle karışınca bu, devenin daha çok hoşuna gider. Kanadıkça yer, bir türlü kendi kanına doyamaz… Ortadoğu’nun âdeti budur, tarih boyunca birbirini öldürür ama aslında kendini öldürdüğünü anlamaz. Kendi kanının tadından sarhoş olur. Mardinli Hüseyin ile IŞİD zulmünü misliyle yaşamış Ezidi kızı Meleknaz’ın ve kelamın çocuklarının hikâyesi... Livaneli okuru, sevda ile acının iç içe geçtiği bir Ortadoğu gerçeğiyle buluşturuyor.

Türk şiirinin çizgisini değiştirmişi çok yönlü, evrensel boyutlu bir şair ve yazarın bu basım için yeniden gözden geçirilmiş, kaynak metinler esas alınarak düzeltilmiş "külliyatı"...

Platon, hiç kuşku yok ki düşünce tarihinin en önemli ve etkili filozoflarından biridir. Felsefenin kurumsallaşmasına ve felsefede yazılı geleneğin oluşmasına katkıda bulunmuş, iki dünyalı metafiziğiyle bütün bir Ortaçağ düşüncesini belirleyecek olan idealist felsefe geleneğinin başlatıcısı olmuştur. Hıristiyan Ortaçağ felsefesine ve İslam düşüncesine etkisi bakımından da ayrıca önem taşıyan Platon, düşünce tarihi boyunca tartışılan tüm problemleri yüzlerce yıl öncesinden ele almış ve ilk büyük felsefi sistemi inşa etmiştir. Biz başkalarının silahlarına yenilmedik. Bugüne kadar düşmanlarımız bizi yenemedi, bundan sonra da yenemeyecek. Sadece kendi kendimizi yendik. Politik retoriği, Gorgias diyaloğunda halka dalkavukluk etme, Phaidrosta ise ruhu avlama sanatı olarak gösteren Platon, yine Sokrates aracılığıyla Meneksenosta da benzer eleştirilerini sürdürür. Meneksenos, parlak bir hitabet veya retorik örneği olarak, savaşta ölenler için yapılan bir tören konuşmasından, onların kahramanlıklarını övücü bir söylevden oluşur. Sokratesin ezberden okuduğu, kendisinin ve Periklesin öğretmeni olan Aspasiadan dinlediğini belirttiği söylevin ilk bölümünde Atina için ölenlere övgüler dizilirken, ikinci bölümde onların ağzından, ölenlerin yakınlarına seslenilir. Bu yiğitliğin ve erdemin niteliği, nasıl bir miras olarak alınması ve devam ettirilmesi gerektiği konuşmanın retorik olarak da en can alıcı bölümleridir. Bu anlamda Meneksenos diyaloğu, gerçeğin kimi zaman tahribatla kimi zaman mübalağayla deforme edilmesinde retoriğin nasıl bir araç olduğuna dair de iyi bir göstergedir.

Geniş Atlantik Okyanusu´nun köpüklü sinesinde doğduğumda vahşi, simsiyah bir geceydi ve fırtına bir kurt gibi uluyordu. Benim adım Ralph ama arkadaşlarım bana Rover (seyyah) adını taktılar. Rover benim asıl adım değildi ama başka isim de kabul etmedim, ismim fena olmadığı için kendimi Ralph Rover olarak takdim etmemek için hiçbir sebebim yok. Kıyı boyunca tekneyle gezinirken dünyanın her yerine gitmiş denizcilerle tanıştım; itiraf etmeliyim ki yabancı topraklarda yaşadıkları maceraları, karşılaştıkları korkunç fırtınaları, kaçtıkları tehlikeleri, karada ve denizde gördükleri muhteşem yaratıkları, uğradıkları ilginç ülkeleri ve tanıştıkları garip insanları anlatırken benim yüreğim heyecan ve sevinçten güm güm atıyordu. Ama tüm bu anlattıkları içinde tek ilgimi çeken yer Güney Denizlerindeki Mercan Adaları´ydı. Mercan böceği denen ufacık bir yaratık tarafından şekillendirilen verimli, güzel adalar olduğunu, tüm yıl yazın hüküm sürdüğünü, ağaçlarınmeyve yüklü olduğunu, havanın her zaman güzel olduğunu anlattılar. Bir de vahşi, kana susamış yabani insanlar varmış orada. Bu anlatılanlar bende öyle büyük bir etki yarattı ki on beşime geldiğimde Güney Denizlerine bir yolculuğa çıkmaya karar verdim.

Konusu internette bulunamamıştır.

Mevlânâ'nın en büyük eseri Mesnevi'sidir. Eser, aruz ölçüsünün fâ'ilâtün fâ'ilâtün fâ'ilün kalıbıyla Farsça yazılmış olup 6 cilt, 25618 beyittir. Varlıkta birlik (Vahdet-i Vücûd) anlayışını birtakım kurmaca/hayali veya gerçek olaylardan hareketle anlatmaya çalışan didaktik (öğretici) bir eserdir.

Mevlâna, hiç kuşkusuz Türk-İslam dünyasının zirve şahsiyetlerinden biridir. Gerek din, gerekse edebiyat tarihinin konusu olarak ele alınsın, bu gerçek değişmez. Mevlâna’nın ve düşünce dünyasının daha iyi anlaşılabilmesi için, hakkında yazılanlar kadar bizzat kendisine ait eserlerin de okunması gerekir. Bu eksikliği gidermenin en kestirme yolu ise baskıları uzun zamandır pek yapılmayan ve gayet hacimli eserlerinden yapılmış seçmelerden geçmektedir. Bu düşünceyle hazırlanan "Mevlâna’nın Bütün Eserlerinden Seçmeler" dizisini meraklıların dikkatine sunulmaktadır.

Her yaşam biriciktir. Her yaşam öyküsü de öyle... Brás Cubas'ınki ise biraz daha biriciktir. Ne de olsa, Latin Amerika edebiyatının en iyi romanlarından birinin kahramanıdır. Üstelik kendi hayatını ölümünden sonra anlatan bir karakterdir Brás Cubas. Sıkıcılığı bu dünyada bırakmıştır. Kendi hayatını neşe kalemi ve hüzün mürekkebiyle yazar. Bazen okurdan içtenlikle özür diler, bazense onu erdem budalası olmakla suçlar. Bir yandan, hata bulmak için yanıp tutuşan eleştirmenle dalga geçer, diğer taraftan kendi kitabının -okurun pek de hoşuna gitmeyecek- kusurunu bizzat kendisi ifşa eder. Sadece öz yaşam öyküsü değil, "sahici bir öz yaşam öyküsü"dür anlatılan. Çünkü ölmüştür ve dünyevi küçük hesapları yoktur. Yaşarken geliştirdiği küçük fikirleri ve kuramları vardır: Hüzün giderici bir yakı, Pencerelerin Denkliği Yasası, Faydalar Kuramı, İnsan Basımları Kuramı, İnsan Sefaletinin Birliği, ruh jeolojisine bir nevi giriş, kadınların ve erkeklerin dalkavukluk etme biçimleri veya mezar taşı yazılarının felsefesi... Kuşkusuz her klasik roman biriciktir. Latin Amerika edebiyatının başyapıtlarından Mezarımdan Yazıyorum ise biraz daha biriciktir. "Ah benim patavatsız, kör cahil sevgilim, bizi dünyanın hâkimi kılan yeteneğimiz budur: Geçmişi yeniden kurmak. Böylece kanılarımızın değişkenliğini, sevgilerimizin beyhudeliğini kanıtlamış oluruz. Pascal, insanın düşünen bir kamış olduğunu söylemiş. Yanlış... İnsan düşünen bir dizgi hatasıdır. Hayatın her dönemi, bir öncekini düzelten yeni bir basımdır ve her dönem, bir sonraki tarafından düzeltilecektir; ta ki nihai basım yapılana kadar, ki yayımcı bu basımı kurtlara adamıştır." "Assis, Latin Amerika'nın şimdiye dek çıkardığı en büyük yazar..." -Susan Sontag- "Machado de Assis, bir çeşit mucize..." -Harold Bloom- "Büyük bir ironi sanatçısı ve trajik bir komedyen..." -Philip Roth-

Haliç'in sokaklarında çamaşırlar havada asılı gibi dururken tanıştılar. Biri beş yaşındaydı ve büyümeyi bekliyordu, diğeri bir milyon yüz yedi buçuk yaşındaydı ve hiçbir şey beklemiyordu. Rojin ve Yeşil Saç üzerlerinden bulutlar geçerken türlü türlü maceralar yaşadılar. Yalnız değillerdi üstelik. Kırmızı yanaklı Ejderha, takım elbiseli yılan Serpen, cırcırböceği Lacigale ve Kraliçe'nin sırrı Rojin'de saklı. Rojin'inkiyse Haliç'te. İşte bir ipucu: Haliç'in sokakları yağmur yağdığında deniz kokusuyla kaplanır.

Mikro’da Michael Crichton görülemeyecek kadar küçük, fakat göz ardı edilemeyecek kadar tehlikeli bir evreni gözler önüne seriyor. Honolulu’da içeriden kilitli bir ofiste üç adamın cesedi bulunur. Vücutlarındaki son derece ince jilet kesiklerinden başka hiçbir mücadele izi yoktur. Geride kalan tek ipucu bıçaklı, çıplak gözle görülemeyecek kadar minik bir robottur. Oahu’nun bereket fışkıran ormanlarında biyolojik araştırmalarda çığır açan yepyeni bir teknoloji uygulanmaktadır. Trilyonlarca mikro-organizma, on binlerce bakteri türü keşfedilmiştir ve bunlar paha biçilmez yeni ilaçlar, daha önce hayal bile edilmemiş yeni uygulamaların araştırma malzemesi olacaktır. Cambridge, Massachusetts’te alanlarında sivrilmiş yedi doktora öğrencisi mikrobiyolojide devrim yapan yeni bir şirket tarafından işe alınırlar. Nanigen Mikro-Teknoloji bu grubu Hawaii’deki gizemli bir laboratuvara götürür ve onlara bilimin sınırlarını zorlayabilecekleri gereçleri sunar. Ne ki, bu genç bilim insanları Oahu yağmur ormanlarına adım attıkları anda kendilerini adım başı korkunç tehlikelerle karşılaştıkları düşman bir yabanıl ortamda bulurlar. Doğal dünya hakkında bildikleri dışında silahları yoktur. Acımasız ve dizginlenemeyen bir düşmana yem olmak istemiyorlarsa, önce doğanın kendi gücünü alt etmek zorundadırlar. Yayımlandığı anda klasikler arasında yerini alan Mikro tipik Crichton tarzıyla yazılmış doğayı teknolojiyle kapıştıran bir roman. Bilimkurgu yazarı Richard Preston tarafından tamamlanan bu heyecan fırtınası, bilimsel olgularla kurguyu harmanlayarak sizleri mikro dünyada büyüleyici bir yolculuğa çıkaracak.

Milli Mücadele Tarihi dizisinin dördüncü kitabı Cumhuriyete Doğru, Meclisin kurulmasından Cumhuriyetin ilanına kadar olan iki yıllık sürede yaşananları anlatıyor.. Goloğlu, Siyasal şartların bir özetini vererek Cumhuriyet öncesi başlayan sorunların çözüm sürecini bir tarihçi titizliği ile ele alıyor… Büyük Millet Meclisi’nin anlamı, biçimi ve uygulamaları, Padişahlık ve Halifelik tartışmalarının seyri, Meclis’te ilk anayasa çalışmalarının sonucu: Hâkimiyet Kayıtsız ve Şartsız Milletindir. Uluslararası arenada Lozan Konferansı’na davet edilme süreci, Dünya Savaşı ertesinde yaşanan siyasi değişiklikler.. Ankara İtilafnamesi ve Hatay’ın durumu.. Cumhuriyete Doğru, 1921 ve 1922 yıllarında, savaşların bitmesiyle yaşanan gelişmeleri şimdiye kadar hiçbir yerde yayımlanmamış bilgi ve belgelerle aktarıyor.

Bu kitapta Erzurum kongresinin halka ve hukuk zeminine dayanan meşruluğunun, Sivas Kongresiyle Misak-ı Milli sınırları çerçevesinde nasıl ulusal bir nitelik kazandığını mercek altına alıyor.

Miliyetçilik, 19. yüzyılda Avrupa'da milli devletlerin kuruluş dönemi ve 2. Dünya Savaşı' ndan sonra sömürgeciliğe karşı mili kurtuluş mücadeleleri dalgasından sonra, yeni bir baharını yaşıyor. Kara bir bahar bu: Milliyetçi çatışmalar, düşmanlaşmalar büyük yıkımlara yolaçıyor; bin türlü sorun yüküyle biriken öfkeler, kendi olmayana karşı beslenen 'milli' hınçların potasına akıtılıyor; toplumlar ' milli birlik' adı altında teksesli korolar olmaya zorlanıyor; tek 'sahici' kimlik olarak, milli kimlikler işgörüyor...Elinizdeki kitap, bu kara baharında milliyetçiliği muhtelif güncel vesilelerle ...

Minima Moralia, Adorno´nun başyapıtıdır. İlgilendiği bütün alanları bu kitapta -bazen birkaç sayfalık tek bir fragman içinde- bir araya getirmiştir: Felsefe, günlük yaşam, siyaset ve işçi hareketinin tarihi, edebiyat ve müzik, psikoloji, Faşizm, ırkçılık ve savaş. Bir polemik kitabı olarak da görülebilir: Bütün bu konuları, karşılarında eleştirel bir tutum aldığı düşünce sistemleriyle (örneğin varoluşçuluk veya psikanaliz) ve Heidegger gibi düşünürlerle kimi zaman açık kimi zaman örtük bir tartışma içinde işlemektedir. Adorno´nun kendine özgü yöntemi de bu kitapta en güçlü ifadesini bulur: İlk bakışta önemsiz görünebilen tek bir olay ya da nesne (örneğin astroloji) Adorno´nun merceği altında, büyük tarihsel eğilimleri açıklayan bir şifre olarak belirmektedir. Sunuş yazısında kendisi şöyle diyor: "Kitabın her üç bölümünde de çıkış noktası, en dar haliyle özel alandır... Buradan toplumsal ve antropolojik boyutları daha belirgin olan düşüncelere geçilir; bunlar, psikoloji, estetik ve özneyle ilişkisi içinde bilimle ilgilidir. Her bölümün sonundaki aforizmalar da, bu düşünceleri felsefeye doğru geliştirir." Ama bu parçalar kitabına herhangi bir yerinden girmek de mümkündür: Amacının "her noktası merkeze aynı uzaklıkta olan bir yazıya" ulaşmak olduğunu yine bu kitabın bir yerinde Adorno´nun kendisi söylemiştir. ...

Sibirya eyaletleri, İvan Ogaref’in başını çektiği göçebe Tatar boyları tarafından istila edilmektedir. Bu hain, Rus İmparatorluğuna saldırmak gibi akılsızca bir düşüncenin peşinde düşmüşken çarın kardeşi de Moskova’ya binlerce kilometre uzaklıktaki İrkutsk’ta mahsur kalmış ve çarla iletişimleri kopmuştur. Bir şekilde onu uyarmak gerekmektedir. Bu sayısız ve aşılması neredeyse imkânsız zorlukların üstesinden gelebilmek için insanüstü bir cesaret ve akla ihtiyaç vardır. İşte, bu zorlu görev için çarın ulak birliğinde Yüzbaşı Mişel Strogof seçilmiştir. Olağanüstü yolculuklar serisinin en sevilen kitaplarından biri olan Mişel Strogof, son sayfasına kadar soluksuz okunacak bir macera sunuyor.

Korkunç bir veba salgını Mısır halkını kırıp geçirmiş, krallık perişan olmuştur. Ülkenin üzerine bir kara bulut gibi çöken lanet, Nil’in ku-rumasıyla son darbesini de indirmiştir. Mısır’da tüm nehirler çekilmiş, topraklar kuruyup kuraklaşmıştır. Afrika’nın el değmemiş top-raklarında ise felaket dolu olaylar meydana gelmektedir. Umutsuzluk içinde kıvranan Firavun Nefer Seti, yaşadıkları tüm bu fela-ketlere ancak Taita’nın çözüm bulacağına inanır. Bu yüzden onu Nil’in kaynağına gönderir. Fakat, bu gizemli topraklarda Büyücüler Kralı’nı nasıl bir düşmanın beklediğini hiç kimse bilmemektedir. Bütün umutları sırtında taşıyan Taita, bu ağır yükün altından kalkmak için kendisini bekleyen kötülükler karşısında neler yapacaktır?...11. Yazıt, olağanüstü bir macera romanı. Wilbur Smith bir kez daha yazarlığının zirvesinde olduğunu kanıtlıyor.

“Osmanlı yenilikçileri arasında ekonomiye ve halk örgütlenmesine gereken önemi veren tek devlet adamı Mithat Paşa’dır. O açıdan Mithat Paşa, Türk toplumunda ekonomik yapı değişikliğini ve demokratikleşme sürecini başlatanlardan biri olduğu gibi sosyal demokrasinin öncüsü de sayılabilir. Eğer Mithat Paşa’nın uğraş ve uygulamaları merkezi yönetimden gereken desteği görebilse ve bugünkü Türkiye topraklarına da yansıyabilse idi; belki Osmanlı Devleti çağı yakalayabilir ve çözülüp çökmekten kurtulabilirdi. Osmanlı Devleti kurtulamasa bile, Türkiye şimdikinden çok değişik bir ülke olabilirdi; dünyanın gelişmiş ülkeleri arasında yer alabilirdi ve demokrasimiz çok daha sağlam bir altyapıya ve sağlıklı bir işlerliğe kavuşmuş olabilirdi. Mithat Paşa, rejimi demokratikleştirme, yönetimi ve ekonomiyi çağdaşlaştırma ve özellikle de halkı örgütleyip güçlendirme yolundaki atılımlarının bedelini çok ağır biçimde ödemiştir; hatta yaşamıyla ödemiştir. Üstelik Mithat Paşa’nın trajik sonuna benzer cezalandırmalar çağımızın `demokratik‘ Türkiyesi’nde bile, değişik biçim ve ölçülerde sürmektedir. Her kim ki halkı siyasette ve ekonomide güçlendirip etkinleştirmeye kalkışırsa, çetin engellerle veya ağır suçlama ve cezalarla karşılaşmaktadır. Bu kitaptaki Mithat Paşa incelemesi, yakın tarihimizin o büyük yenilikçisini ve devlet adamını yeni kuşakların daha yakından tanıyabilmelerine küçük bir katkıdır.”

Antropoloji nasıl bir bilimdir? Modern dünyada insanlığın karşı karşıya kaldığı sorunlara çözüm önerebilir mi? Peki modern dünyanın "ilkel" denen insanlardan alacağı dersler olabilir mi? Kitap çeşitli somut örneklerle yanıt arıyor bu tür sorulara. Claude Lévi-Strauss, modern toplumlarda biyoloji alanındaki taşıyıcı annelik, sperm bankası ve benzeri gelişmelerle birlikte ortaya çıkan hukuksal sorunları, nüfusun sürekli artmasıyla bulaşıcı hastalıkların yayılması arasındaki ilişkiyi tartışıyor. Yetişkinlerin günde 2-4 saat çalışarak bütün nüfusu besleyebildiği "ilkel" toplumlar ile en az 8 saat çalıştıkları halde aç ve evsiz kalanların sayısının her geçen gün arttığı "ileri" toplumlar arasındaki karşıtlığa dikkat çekiyor. Modern Dünyanın Sorunları Karşısında Antropoloji, hem Lévi-Strauss' un düşüncesini hem de genelde antropolojiyi herkesin anlayabileceği bir dille tanıtmakla kalmıyor, günümüzün sorunları üstüne daha geniş bir bakış açısıyla düşünmeye de davet ediyor bizleri.

İki nedenden dolayı, sosyoloji, kurumsallaşmış akademik bir disiplin olduğunu haklı olarak iddia etmektedir. Bu nedenlerden birincisi; yaygın kabul görmüş kuramsal bir geleneğe sahip olması, ikincisi; araştırma yaparken, yöntembilimsel kesinlik bakımından ciddi çabalara girişmiş olmasıdır. Bununla birlikte, kuram, hitap ettiği kişilere, toplumsal dünyaya ilişkin söylenebilecekleri özetleyebildiğinden, sosyoloji disiplinini tanımlar niteliktedir. Bunun aksine, yöntembilim ise, söylenebilecek olanların ve söylenmiş olanların durumu hakkında, karar verebilmek için bir dizi kurala ve amaca ulaşmak için, araçlardan ibarettir. Sosyoloji, insan toplumuna yön vermede ve insan bilgisinin gelişiminde önemli bir yer edinmek istiyorsa, kuram, her zaman sosyolojinin merkezi ve indirgenemez amacı olmalıdır. Eğer sosyoloji, kuramı, yoruma feda edilecek olursa, tarihe veya gazetecilik düşüncesine doğru sürüklenir; eğer deneyciliği (empirizmi) seçerse, davranışçı psikoloji veya ekonomi biliminin insansızlaştırmasına ve gereksiz tekrarcılığına (totolojisine) saplanır; eğer dilbilim ve bilgi kuramı ile kendini sınırlayacak olursa, felsefe ve teolojinin skolastisizmine sürüklenir. Sosyolojik kuram, ne birleştirilmiş ne de tamamlanmış bir projedir. Sosyolojik kuram, farklılaşmış özel uzmanlık alanlarının kısmen de olsa birbirine eklemlenmesinden oluşmaktadır. Fizikte, makro-mikro evren arasında yapılan nihai ayrıma neden olan, "kozmos kuramı" ile "parçacık kuramı"nın birleştirilebileceğine ilişkin çok ciddi bir umut doğmuştur. Sosyolojide ise, eylem yapı, maddecilik idealizm, bireyselcilik bütüncülük, rasyonel araçsallık ve iletişimsellik, değer bağımsız değer bağımlı, gibi özel ikilikleri/açmazları (dualities) çözebilmek için, elimizde henüz herhangi bir umut yoktur. Gerçekten de, günümüzde, hala tartışılmaya devam edilen sadece bu zıtlıklara odaklanan bir kitap yazmak mümkündür. Eğer sosyolojik kuram başarısız olmakla suçlanmak istemiyorsa, yazılabilecek böyle bir kitapta tartışmaların çözümlenmiş olması gerekir. Kuramsallaştırma bir şeyi başarmaktan çok, bir süreç olduğundan, bu zıtlıklar ciddi konulara hitap edecek şekle sokulduğunda, sosyoloji kuramı fiziğin halihazırda yapmış olduğu ilerlemeyi yapabilir. Bu kitabın odaklandığı nokta da tam bu ciddi konular üzerinedir. Sosyoloji kuramının söyleyebileceği konuları, kapsayıcı meseleleri ve bunlara ilişkin ileri sürdüğü iddiaları anlatmaktadır, fakat, böyle bir çabayı engelleyen açıklayıcı ikiliklerden uzak durmaktadır. Şurası da şaşırtıcıdır ki, bu tür inceleme konularının göreli olarak sayısı pek fazla değildir ve yine de, bu kadar yeni bir disiplinde kuramsal bir bütünleştirme ölçütünden bahsedilebilmektedir. Kuram üreten sosyologların (ortak bir uzlaşı alanı olmasa bile) ortak bir söylem alanında birbirleri ile ilişki içinde oldukları kabul edilir, ortak olarak ilgilendikleri konulara yönelmek için bir kavramlar sistemini paylaşırlar. Bu ortak kuramsal ilgi alanındaki konuları ortaya çıkarabilmek için, bu kitap, sosyolojik düşünmenin, içinde tartışmaların bitirildiği, birbirleri ile rekabet eden hatta çatışan paradigmaların (düşünsel kalıplarının, çn.) ya da düşünce okullarının bir araya gelmesi olarak tanımlanmasını kabul etmemektedir. Düşünsel rekabet, kesinlikle kuramsallaşmanın yapıldığı bir toplumsal süreçtir.

Bazı Rus tarihçiler, Rusya'da Moğol dönemini anlatırken "Moğollar bize kan ve gözyaşından başka ne getirdi?.." diye başlarlar söze. Hatta pek çok tarihçinin kanaati de böyledir. L.N. Gumilev, "Eski Ruslar ve Büyük Bozkır Halkları" adlı eserinde bu görüşü tamamen çürütmekte ve Moğolların elçilerini öldüren bir şehir dışında hiçbir yeri yakıp yıkmadıklarını ve sembolik vergiler koyduklarını belirtir. G. Vernadsky, bu görüşe katılmamakla birlikte Rusların bugünkü idari kurumlarının çoğunu Moğollardan aldıklarını ve Moğol istilasının sanıldığı kadar kötü sonuçlan beraberinde getirmediğini kaydetmektedir.Eğer Rusya Rusya olabilmişse, bunu Moğol istilasına borçludur. Türk halkları belki savaşta acımasızdılar, amansızdılar, ama asla "barbar" değillerdi.

Swinburne'e göre, herhangi bir şeyin var olmuş olması yani varlığın yokluğa tercih edilmesinin bizzat kendisi "olağanüstü" bir durumdur. Böylesi büyük bir evrenin içerisinde küçük bir noktadan daha küçük durumda olan güneş sistemi içerisindeki dünyamızda var olan küçük bir sinek, bütün elektronik aksamıyla ıssız bir arazide karşılaştığımız en gelişmiş uçaktan daha harikuladedir. Çölde gördüğümüz uçak hakkında düşündüğümüz şeyleri neden küçük bir sinek, arı, insan ve bütün ihtişamıyla karşımızda duran evren hakkında düşünmeyelim?

Muhsin Bey Yahut Şairliğin Hazin Bir Neticesi yazarın yazarlığının erken dönemlerinde yazdığı bir hikaye. Bolca eski dille yazılan eserde genç bir şairin aşık olduğu kadının ölümünden sonra yaşadığı acı anlatılıyor.

1980 yılından itibaren çeşitli dergi ve gazetelerde Türk Müziği üzerine makaleleri ve kitapları yayımlanan Cem Behar, hazırladığı son kitabında Osmanlı/Türk Müzik serüvenini ele alıyor. Kitapta; geleneksel Osmanlı Türk müziğine ilişkin iki adet önemli kaynak metin, bazı kilit isimlerin biyografileri, üç adet temel başvuru kaynağı taraması ve bu müziğin 'modernizasyon' serüveni ile ilgili iki makale yer alıyor. Bu alanda, son yirmi yılda, müzik tarihi ve müzikoloji araştırmalarının gelişmesine tanıklık eden dokuz metin ve yazın ile birlikte, ilk kez yayımlanan iki metinle birlikte toplam onbir metin kitapla kullanılıyor.

Yıllardır sadece siyasî ve askerî yönleriyle ele alınan Kürt Sorunu bu kitapta insanî ve sosyolojik yönleriyle ele alınıyor. Prof. Dr. Mehmet Altan, devlet esas alındığında içinden çıkılmaz görülen bir meselenin, ‘insan’ esas alındığında nasıl çözüm yoluna kavuştuğunu anlatıyor. *Solunum cihazı olmadığı için ölen Meryem bebek üzerinden Kürt Sorununu nasıl okuyabiliriz? *Havan mermisiyle bedeni paramparça olan Ceylan olayının perde arkasında hangi şüpheler yatıyor? *Zonguldaklı Şafak Köksal, nasıl Güneydoğu sendromunun kurbanı oldu? *Bilgeköy’de yaşananları Güneydoğu’daki mülkiyet “hukuk(suzluğ)u” üzerinden nasıl okuyabiliriz? *Cinayet ekonomisine katkıda bulunan bir hukuk anlayışından nasıl kurtulabiliriz? *Diyarbakır Cezaevi gerçeği üzerinden Kürt Sorununu nasıl konuşulabiliriz? *Bölünme korkusunu nasıl yeneriz? *Kürt Sorunu aynı zamanda neden bir Türkiye sorunudur?

Aramızda bir sessizlik oluyor. Yatış pozisyonumuzu değiştiriyoruz, yorgan hışırdıyor. Başlattığımız tartışma içimde, öncekinden de şiddetli bir biçimde devam ediyor. Traudel'le bu tür konuşmalar yapmaya alışık değilim. Ayrıca, gerçekten korkuyorum. Bana göre, bu konuşma bile, çok korktuğum yıkımın gizlice başladığının bir işareti... Şimdi biraz kafa dağıtmayı çok isterdim, ama cinsel birleşmeden sonra televizyonu açmayı ikimiz de kaba buluruz. Fakat burada böyle karanlıkta yatıp duramam da. Yalnızlık normal de, birdenbire ortaya çıkması öyle iğrenç ki. Sürekli hayat üzerine kafa yoran ve bir imge avcısı gibi etrafındaki küçük ayrıntıları gözlemleyerek mutluluk kırıntıları yakalamaya, bunlara tutunmaya çalışan bir adam iç dünyasıyla, hayatla, işiyle iyi kötü idare ederken, bir gün her şey sevgilisinin çocuk sahibi olmak istemesiyle altüst oluyor. Dengeler bozulmuş, sorgulama ve hesaplaşma başlamıştır artık… "Kafka'nın anlatı geleneğini sürdüren Genazino, titiz ayrıntılarla ördüğü romanlarını giderek mükemmelleştiriyor... Bu kitap küçük bir şaheser." Jan Bürger, Literaturen "Gündelik hayatın ince ince gözlemlenmesi, mizah duygusu, sıradanlığı evrensel bir insanlık durumu olarak yorumlama eğilimi... Genazino'nun tipik özellikleri." Ulrich Greiner, Die Zeit

Jungcu bir psikanalist olan Gisele Antoine, mesleğinin sonlarında, ele aldığı vakalardan en güzel on tanesini anlatmaya karar verir. Bunların ortak noktaları, çok eski, çoğu çocukluktan kaynaklanan unutulmuş anılardır. Yoğun duygularla ağırlaşan uzun bir bekleme süresinin ardından bilince çıktıklarında söz konusu kişinin yaşamını altüst eden anılar... Eşi Jacques Antoine'ın sürükleyici anlatımıyla psikolojik bir polisiye gibi okunan bu gerçek öyküler, insan ruhunun gizemli derinliklerinde soluk soluğa bir kovalamacanın hikayesi. Peşine düşülen ise, üzerini örtüp unuttuğumuz yerlerinden bizi, hayata bakışımız, yaşam biçimimizi gizli bir el gibi belirlemeye devam eden anılar...