Eserlere Göre Listeleme

"Bir çocuk okulun gereklerine önceden ne kadar iyi hazırlanırsa, karşılaşacağı güçlükler o kadar az olacak, ne kadar kötü hazırlanırsa, güçlükler o ölçüde artacaktır. Okul, çocuğun denendiği, testten geçirildiği yerdir; çocuğun kendisini bekleyen toplumsal ödeve hazırlanmışlık derecesini belirler. Toplumsal ödeve iyi hazırlanmışlık demek, çocuğun okul düzenine uyum sağlaması, aynı zamanda başkalarını düşünmesi, başkalarına ilgi duyması, okul yaşamının yalnız hoşa giden yanlarını alıp benimseyerek bir armağan gibi bağrına basması değil, sorunlarına da sahip çıkması ve çözümlerine katkıda bulunması demektir." Alfred Adler, 1870'de Viyana'da doğdu. Tıp eğitimi gördükten sonra uzun yıllar hekim olarak çalıştı. Sigmund Freud'un daveti üzerine 1902'de onun çalışma grubuna katıldı. Freud'la yaptığı ortak çalışmalar sırasında psikanaliz üzerine kendi görüş ve düşüncelerini geliştirdi, bu da her iki bilim adamının 1911'de açıkça birbirinden kopmasına neden oldu. Daha sonra Adler, kendi ekolü ve kendi dergisiyle bireysel psikoloji'yi kurdu. 1935'de Amerika'ya yerleşti. Kurduğu psikoloji günümüze kadar canlılığını koruyan yakın bir ilgi ve büyük bir takdirle karşılandı. Konferanslar vermek üzere çıktığı bir gezide 1937'de Aberdeen'de hayata gözlerini yumdu.

Okul ortamında şiddet bütün dünyayı meşgul eden bir konu. Ve maalesef ne siyaseten ne eğitimle bu meselenin üzerine gereğince gidilmediği için, okulda şiddet artık dünyanın kültürel geleceğini de tehdit ediyor. Okulda şiddet ve ergen problemleri konularında uzmanlaşan Éric Debarbieux, farklı sosyoekonomik ölçeklerdeki ülkelerde yaşanan şiddet örneklerini, hem sayısal verilere hem de kişisel deneyimine dayanarak ele alıyor bu kitapta. Sık rastlanan ama üzerinde durulmayan küçük çaplı şiddet olaylarından, daha nadir görülen cinayet ve katliamlara kadar, konuyu Avrupa, Amerika ve Afrika'daki örnekleriyle inceliyor. Debarbieux'nün bu kitapla yapmak istediği, eğitim görevlilerinden siyasi sorumlulara yahut sade vatandaşa kadar herkese bu olguyu bütün boyutlarıyla anlatmak. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Psikiyatrisi Anabilim Dalı Başkanı Prof. Dr. Levent Kayaalp, bu kitaba yazdığı önsözde gelir dağılımı dengesizliğinin okulda şiddetin önemli bir kaynağı olduğunu vurguluyor ve Debarbieux'nün çalışmasının bu açıdan ülkemize ilişkin öngörülerde bulunmaya yardımcı olduğunu belirtiyor. Yoğun iç göç, metropol okullarındaki yığılma, sorumluların kayıtsızlığı, Türkiye'de de okulda şiddet potansiyelini kaçınılmaz olarak büyütüyor. Okullarımızda şiddetin yaygın hale gelmesini istemiyorsak, bu kitaptan hepimizin alacağı bir şeyler var.

Okuldaki İlk Günüm Birçok çocuk için okula başlamak ya da yeni dönemde okulların açılması kaygı vericidir. Okuldaki ilk günümde, çocuklar eğlendirici bir bakışla okula (yeniden) gitmeye teşvik ediliyor. Kitabın sonunda çocuklar için bazı etkinlikler ve yetişkinler için de bir rehber bulunuyor.

“Bizim çocuklarımız okula gitmiyor. Bu kitap genel olarak oğullarımın örgün eğitim sisteminin sınırları dışındaki öğrenme biçimi ve öğrendiklerinin içeriğiyle ilgili. Ancak bu biçim ve içerik birçok açıdan Vermont Dağı’nın yamacındaki hayatımızdan ayrı düşünülemez. Bu nedenle anlatacağım hikâyelerin hiçbiri ilk bakışta size öğrenmeyle ilgili gibi görünmeyecektir, yani en azından bu kültürde anlaşıldığı biçimde ilgili değildir. Paylaştığım hikâyeler çocuklarımızın eğitimi hakkında olduğu kadar, arazimizle kurduğumuz bağın, oradaki çalışmalarımızın sürekli geliştirdiği yaşam biçimi anlayışımızın, benim ve eşim Penny’nin de hakkında.   Anlattıklarım yalnızca öğrendiklerimiz hakkında da değil, aynı zamanda öğrendiğimiz ama unutmaya çalıştıklarımız hakkında. Hem inandığımız gibi yaşayabileceğimiz hem de daha geniş anlamdaki bir dünyayla olan bağımızı koruyan, dengeli bir yer inşa etme maceramız hakkında.”