Basit Katalog

Uluslararası siyaset arenası giderek daha büyük dövüşlere sahne olmaya başladı. Kapalı kapılar ardında yapılan pazarlıklar sadece sınırları değiştirmekle kalmıyor, ortak değerlere sahip halkları birbirinden iyice uzaklaştırıyor. Barış ve kardeşlik tohumları üzerinde kopan fırtına ardında kin, düşmanlık bırakıyor. Ezen daha çok eziyor, ezilen daha çok eziliyor. Türkiye de uzun yıllardır bu fırtınadan nasibini alıyor; yüzlerce yıldır bir arada yaşamış Türk ve Kürt halkları arasında açılan çukur giderek bir uçurum haline geliyor. Yazar Yıldız Ramazanoğlu, Görme Bahçesi adlı kitabıyla, Türkiye’de ve dünyada yaşanan olaylara farklı bir pencereden bakma fırsatı yakalıyor. Oynanan oyunların medyaya pek de yansımayan, yansısa da bir gazete köşesine sıkıştırılmış küçücük bir haberden ibaret olan öteki yüzüne dikkat çekiyor.

“Yerüstünde önü alınamayan yangınlar, hava kirliliği alarmları, benzeri görülmemiş kuraklıklar, makinelere sıkışan kâğıtlar, öğretmen grevleri, ayaklanmalar, devrimler, dayanılmaz derecelere yükselen rekor sıcaklıkla geçen yazlar varken aşağıda, havuzda sıcaklık hep yirmi yedi gibi tatlı bir derecede seyrediyor.” Yüzücüler, havuz rutinleri (yavaş, orta ve hızlı kulvarcılar) haricinde birbirleri için bilinmezler. Her biri, kaçışı kulaç atmakta bulduğu için orada. Ama havuzun dibinde bir çatlağın belirmesiyle, rahatın ve huzurun olmadığı acımasız bir dünyaya sürülüyorlar. Yüzücülerden biri, Alice, yavaş yavaş hafızasını yitirmekte. Onun için havuz, sinsice sızan demansın karanlığına karşı son savunma hattıydı. Hızla bulanan zihni düne –çocukluğuna, toplama kamplarında geçen yıllarına– doğru kaçarken, uzun süre önce koptuğu kızı giriyor bugününe, geç de olsa. Annesinin hastalığının yıkıcı ilerleyişine tanık olurken, ilişkilerinin kuruyup çölleşen paramparça arazisinde yolunu bulmak zorunda. Anneler ve kızları, keder ve anılar, sevgi ve geri dönüşsüz kaybın kulvarlarında yüzen Yüzücüler, efsunlu ve unutulmaz bir düş.

“Bütün zamanların en mükemmel polisiye roman incelemesi olan Hoş Cinayetin yazarı Ernest Mandel, kadınların en başarılı olduğu edebi türün polisiye roman olduğunu söyler. Esra Türkekul'un Kapalıçarşı Cinayeti bu savı kanıtlayan bir örnek... Yazarımızın dedektifi de bir kadın. On dört yıl süren bir evlilikten sonra boşanmış; üstelik bir de babası ölünce kendini yeme içmeye vermiş ve 80 kiloyu geçmiş, ancak ilaçlarla dengesini sürdürebilen, çok sık çişi gelen, ‘karanın da karası’ bir kadın. Ama mizah duygusunu yine de yitirmemiş; hem kendisiyle hem çevresindekilerle tatlı tatlı dalgasını geçebiliyor. Berna üstelik işsiz, ‘yağmazsa damlar’ diye ya çevirmenlik ya da turist rehberliği yapıyor. Yine bir gün rehberlik yaparken müşterisi, Kapalıçarşı'da ölü bulununca serüven başlıyor. Esra Türkekul'un romanı; üzerine Dante sosu dökülmüş Floransa-Venedik-İstanbul turistik rehberi olan Dan Brown'ın Cehennem’inden sonra, bana çok sıcak bir havada rahmetli anacığımın yaptığına benzer soğuk bir ev limonatası içmişim etkisi yaptı. Polisiye roman hem kaçış zevki hem de daha önemlisi keyif vermelidir. Kapalıçarşı Cinayeti’nden büyük keyif alacaksınız... EROL ÜYEPAZARCI

Genç kız için hayatı mükemmeldi. Hatasızdı… Anlayışlı bir aileye, iyi bir kariyere sahipti. Sevdiği adamdan başkası da umurunda değildi. En azından öyle sanıyordu… Ama karşısına böyle bir adamın çıkacağını bilemezdi! Yapmayı düşünmediği hataların sahibi gibiydi. Tehlikeli bir hayata, farklı bir dünyaya aitti. Kollarında, olmadığı biri gibi davranmak çok kolaydı. Keşke onunla hiç karşılaşmasaydı… Keşke dokunuşlarından etkilenmeseydi… Keşke imkânsız isteklerine karşı koyabilseydi. Ve keşke… onun bir hata olduğunu fark edebilseydi. Geç kalmıştı! Sahiplenilmeyi, tehlikeyi ve arzulanmayı bir yabancının heyecan veren yakınlığında buldu. Bu gülen gözlü adam onun tüm kalelerini yıkmıştı. Bazı hataların engellenemez olduğu aşk yolculuğunda, bir genç kızın en mükemmel hatasına yenilişini destekleyeceğiniz bir FMArsal romanı daha!

“ben insanın alınyazısı kadar karayken sen Tanrı’nın el yazısı kadar beyazsın nasıl olsa zamanımız bir, bırak, vücutlarımız iki kalsın” Can Gürses, En Güzel Günlerini Demek Bensiz Yaşadın’ın ardından kaleme aldığı ikinci romanı Kırık Beyaz’da Kuzgun’un masalını anlatır. Can alıcı bir karar almak üzere olan Kuzgun, karşısına çıkıveren gökkuşağının her bir renginde hayatının bir dönümünü görür. Okur da Kuzgun’la beraber kendisini gerçekçi bir masal diyarında bulur. Bu diyar okuru en çok da “son Beyoğlu”na çıkarır. Anlatılan tarih 1990’lar olsa da Beyoğlu’nun son güzel demlerinde geçen roman, uzak bir hayal hissi yaratır. Can Gürses’in bütün romanlarında olduğu gibi Kırık Beyaz’da da üslup en az hikâyenin kendisi kadar hayatidir; cesur, bambaşka ve çokseslidir.Renklerden geçtikçe siyaha sürüklendiğimiz bu dünyada beyaz kalmanın, iyiliğin, saflığın mümkün olup olmadığını sorgulayan Kırık Beyaz’a Ekin Urcan, metinlerle ruhdaş tondaki çizimleriyle yoldaşlık ediyor. (Tanıtım Bülteninden)

SADECE BEĞENMEDİĞİ BİR CİNAYET KİTABINA KÖTÜ BİR YORUM YAZMIŞTI AMA YAZARIN TEPKİSİ O KADAR HAFİF OLMAYACAKTI Hayatın gerçeklerine daha fazla dayanamayan Emma Carpenter, evinden ayrılmış ve golden retriever cinsi köpeği Laika’yla beraber ücra bir kasabadaki eski bir sahil evine göz kulak olmaya başlamıştı. Artık esrarengiz komşusu Deek’le Adam Asmaca oynamak dışında kimseyle iletişim kurmuyordu. Günlerini ucuz romanlar okuyarak geçiriyordu ama Cinayet Dağı açık ara en kötüsüydü. Emma, klişelerle dolu bu kitaba acımasız bir yorum yapmadan edemedi. Kitabın yazarı H. G. Kane’in bu kadar alınacağıysa aklının ucundan bile geçmezdi. Yorumunun paylaşılmasından kısa bir süre sonra evinde meydana gelen olaylar onu iyiden iyiye tedirgin etmeye başladı. Uyurken bir siluet onu izliyor, birileri köpeğiyle uğraşıyor ve tek başına çıktığı yürüyüşlerde ikinci bir ayak iziyle karşılaşıyordu. Tüm bunlar internet üzerinde yapılan sıradan bir tartışma yüzünden yaşanıyor olamazdı, değil mi? “Muazzam bir psikolojik gerilim… Heyecan gitgide yükselirken olağanüstü ters köşeler bir yandan mevcut beklentileri yerle bir edip bir yandan da yepyeni ihtimallerin kapısını aralıyor…” – Publishers Weekly (starred review)

Japon kökenli siyasetbilimci Francis Fukuyama, 90'lı yılların başında yayımlanan ve bütün dünyada yankı uyandıran Tarihin Sonu ve Son İnsan kitabındaki temaları, bu kez ekonomi hakkında bir kitapla sürdürüyor. Modern toplumların kendilerini nasıl organize ettikleri sorusu üstünde duran Fukuyama, ekonomiyi "modern kabul görme mücadelesinin gerçekleştiği bir arena" olarak kabul ediyor ve yeryüzündeki kültürleri, ekonomik performansları açısından karşılaştırıyor.

Zafer öldürülenlerin değil, korkutulanların sayısıyla kazanılır. Emekli bir askerî casus. Soğuk Savaş günlerinden altı suikastçı. Saddam Hüseyin’in milyarlarca dolarlık kayıp serveti. Judd Ryder, bir yıl önce ABD askerî istihbaratından emekli olmuştur. Bir akşam Capitol Hill’deki evine doğru yürürken, onun kıyafetlerini giyen bir adam Judd’un evinden çıkar. Dakikalar sonra adam bir çarpıp kaçma olayıyla öldürülür. Çarpan adam kurbanı mı hedef almıştır, yoksa hedef Judd’un kendisi midir? Judd, cesedin üzerinde sadece tek numara aranmış bir telefon bulur. Numara, arkadaşı ve hâlen CİA’de eğitimde olan birine, Eva Blake’e aittir. Judd ve Eva’nın bilmediği ise altı profesyonel suikastçının, ölümüne sürdürdükleri savaşta kapana kısıldıklarıdır. Her ikisi de hayatta kalmak için dişini tırnağına takıp mücadele etmek zorundadır. “Bir olayı LYNDS gibi kurgulayabilen ancak birkaç yazar vardır. Dolunay Operasyonu, bir okuyucunun isteyebileceği muhtemel her şeye sahip. Lynds’in gerilimin sürekli tırmandığı bu romanı, kesinlikle yılın en iyi gerilim kitapları arasında yerini alacak.”

Yüzbinlerce satan "Temellerin Duruşmasın"dan sonra hazırlanan ve yıllardır beklenen eser. Bu kitap, Atatürkçülük maskesiyle yapılan istismarları, zorbalıkları bütün çıplaklığıyla gözler önüne seriyor. Gerçek insan ve seçkin Atatürk yerine, uydurma ve hurâfeleri kimse kabul etmez; etmemelidir. Bunun için halkı zorlamak, insan şeref ve haysiyetine tecavüzdür.

Kişisel akıl hocanızın çok sevilen bir dost ve tüm zamanların en zeki hocası olduğunu hayal edin. Ronald Gross Sokrates Yöntemi’nde size iş dünyasında, eğitim alanında ve gündelik yaşamda zihninizi en üst düzeyde kullanmanın yollarını, felsefenin babasının kullandığı yöntemleri uygulayarak göstermektedir. Sokrates bu sayfalarda sizin düşünce yeteneğinizi güçlendirmek, yaşamınızı zenginleştirmek ve varlığınızı en üst düzeyde kullanmak için rehberlik yapmaktadır.Siz Sokrates ile yüz yüze geleceksiniz, sesini duyacaksınız ve onun insanların yaşamlarını nasıl değiştirdiğini göreceksiniz.Merak uyandırıcı alıştırmalarla siz de Sokrates’in yedi anahtarını kolaylıkla kullanabilirsiniz:Siz herhangi bir sorunun köküne ulaşmak için ünlü Sokrates Yöntemi'nde ustalaşacaksınız; İş arkadaşlarınız ve dostlarınız arasında Sokrates Diyaloglar’ının birini nasıl uygulayacağınızı öğreneceksiniz ve kendi yaşantınızı, işinizi ve eğitiminizi geliştirmek için düşüncenizi keskinleştirecek ve canlandıracaksınız. Kısacası, kendi içinizdeki Sokratik ruhu keşfedeceksiniz. Ron Gross bizim bugünkü hayatımızı canlandırmak ve zenginleştirmek için Sokrates’i geçmişten günümüze çağırmıştır. Michael J. Gelb, Leonardo da Vinci Gibi Düşünmek kitabının yazarı

Toni Morrison’ın zamanımızın en büyük yazarlarından saydığı, antropolog, sinemacı, tiyatro oyunu yazarı, öykücü ve romancı Zora Neale Hurston ateizmiyle, siyah-beyaz toplumsal bütünleşmesine dair görüşleriyle ayrıksı bir isimdi. Yaşadığı dönemde Harlem Rönesansı’nın kilit yazarlarından olsa da yapıtları görmezden gelindi. Ancak Alice Walker’ın 70’lerdeki bir makalesinden sonra ilgi görmeye başladı. Gözleri Tanrı’yı Seyrediyordu günümüzde Afro-Amerikan edebiyatının en çok okunan eserlerinden. Güzeller güzeli, başına buyruk Janie Crawford büyüklerinin yolundan gitmek istemiyor. Gönlüne göre sevecek, aklına eseni yapacak, istediği biçimde yaşayacak o. Janie tam üç kere evlenecek ve yokluktan zenginliğe, sevgisizlikten aşka yolculuğunda bazen gerçekten zor olsa da burnunun dikine gitmekten asla vazgeçmeyecek. Zora Neale Hurston’dan Gözleri Tanrı’yı Seyrediyordu, uzun süre kıymeti bilinmeyen bir yazarın başyapıtı, kimsenin merhametine ihtiyacı olmayan bağımsız kadınların romanı. “Zora Neale Hurston yaşamında tam bir afetti, harika bir yazar, muhteşem bir insandı. Muzip bir mizahı ve akademik bir sağlamlığı vardı: Lezzetli bir karışım." Maya Angelou “Benim için bundan daha önemli bir kitap yok… Geçmişte ya da günümüzde hiçbir romanın yapamadığı şekilde hitap ediyor bana.” Alice Walker (Tanıtım Bülteninden)

Sümük neden yeşildir? Örümceklerin kulakları var mıdır? Tavşanlar gaz çıkarır mı? Uzay ne kadar büyüktür? Ve bunun gibi aklına takılan pek çok sorunun yanıtı bu eğlenceli kitapta... Tarihin en parlak beyinlerinin ayak izlerini takip ederek, maceralı bir keşif gezisine çıkalım ve bilimin aydınlık dünyasına yakından bakalım. Londra Bilim Müzesi’nden Glenn Murphy, ‘Bilimin temeli soru sormaktır’ diyor ve işe, akla gelebilecek en tuhaf soruları yanıtlamakla başlıyor.

“Şimdi bir ıslığın sarhoşluğunda senin beni bulacağın cehennemlere gönüllü gidiyorum. Neyin narıyla yandıysak, ondan doğacağız. Çünkü aşk bir insanı yeniden doğurmaktır. Aşk iki kişiyi tek ruhta akıtmaktır ya da iki ruhu tek bedende sınamak… Cennet bir insandır çünkü, cehennem de...” Hiçbir aşk hikâyesi, yaşayanlar ile onu izleyenler için aynı şey değildir. Dışarıdan bakanların gülüp geçeceği o coşkulu savruluşun hikâyesi bu. Bir ağacın toprağı kucaklayan kökleri gibi görülmeyen şeylerin masalını dinliyoruz bu kez. İstanbul’un altına tünel kazıp kayıp sevgilisini arayan bir adamın tutkulu aşkının hikâyesi, Ferhat ile Şirin’den Orpheus ile Eurydike’ye, masallara, hayallere ve rüyalara kadar, hayatımıza dahil olmuş birçok şeyi kucaklıyor. Yürüyen ağaçların, gerçekle aldanmayı reddeden Meryem’in, Pinokyo’yu sorgulayan emekli bir hayat kadınının büyülü hikâyesi Öksüz Ağaçların Çobanı

Sevgiye, şefkate, fedakârlığa, dostluğa ve daha pek çok insancıl duyguya dair kıssalar barındıran, masalsı öykülerinin de yer aldığı bu derlemesinde Osamu Dazai, altüst olmuş ülkesinin makûs talihini ve acıklı insan manzaralarını anlattığı romanlarının aksine, çok daha olumlu duyguları ve durumları nükteli, duru bir dille anlatır. Dazai bir bakıma, romanlarında işlediği bozguna uğramış, derbeder ve çaresiz yaşamların kefaretini, öykülerindeki iyimserliğiyle ödüyor gibidir.    Ülkemizde İnsanlığımı Kaybedişim ve Batan Güneş romanlarıyla tanınan, Japon edebiyatının büyük ismi Osamu Dazai’nin Koş Melos! ismiyle yayımladığımız bu derlemesinde, “Villon’un Karısı”, “Koş Melos!” ve “Tak Tak” gibi Türkçede ilk defa yayımlanan öykülerini Didem İpekoğlu, “Öğrenci Kız” adlı uzun öyküsünü ise Sinan Ceylan Japonca aslından çevirdi.

"NE ZAMAN KENDİNİ SIKIŞMIŞ VE KARANLIKTA HİSSEDERSEN BİL Kİ GÜÇLÜ BİR DÖNÜŞÜMÜN İÇİNDESİN." Üzüm, şarap yapılmak için ezilir. Elmas, basınçla oluşur. Zeytin, yağını bırakması için sıkıştırılır. Tohumlar ise karanlıkta filizlenir. Zorluklar mükemmel öğretmenlerdir, yaşadığın bir zorlukta üzerine yönelmiş bir güç vardır ve seni tam da o yerden güçlendirmeye çalışıyordur. Dışarıdan görülen süslü vitrinler çoğunlukla bir aldatmacadır. Kimse dizlerini kanatmadan inşa edememiştir kendini, emek vardır, çaba vardır elbette ama zor değil... Yeteri kadar hata yapmışsan hayatta ve pişmanlıklarından ders almışsan, üstüne mutsuzluğu ve yokluğu da tatmışsan artık usta bir kaptan sayılabilirsin. Unutma bu dünya en çok zorlandığın yerden güçlenmeni isteyen bir yer ve sen "Hikâyemi bu şekilde yazmayacağım!" deme gücüne sahipsin. Güçlenmek de, büyümek de, derinleşmek de zor değil... Bolca bedel ödenmiş bir hayattan dersler bekliyor seni bu kitapta. Yanılsamalardan, yanlış hedeflerden, tuzaklardan, hırstan, tembellikten, denge kaybından ve anlamsızlıktan arınman için unutmaman gereken 10 dersi dinlemeye hazır mısın?

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (AÖF) Genel Uygarlık Tarihi Çıkmış Sorularıdır.

“Saçların yandığım ateş, elmasların yolumun ışığı, ellerin korkularım, zihnin hapishanemdi. Ve kalbin… Senin kalbin, benim kıyametimdi.” Korel Erezli’nin ortadan kayboluşu bir yandan Minel Karaer’in kafasında onlarca soru işareti bırakırken öte yandan bunalıma girmesine neden olur. Minel’in aile kavramını yeniden hayatına sokmaya çalışması ise kalbinde büyüttüğü özlemin aslında aileye olmadığını ortaya çıkarır. Geçmiş, şimdi ve gelecek iç içe geçmeye başladığında Korel Erezli’nin dönüşü büyük kıyametleri de yanında getirir. Prometheus cinayetlerine yeniden başlamıştır. Sırlar yavaş yavaş açığa çıkarken Minel Karaer de geçmişindeki asıl kendisiyle yüzleşmeye başlar; cehennem azabına dönüşen yüzleşmeler, aklının sınırlarını zorlayan olaylar ve gerçekler kaldırabileceğinden daha ağırdır. Çünkü hesaplaşma sırası artık Prometheus’tadır ve maskeler düşmeye başlar. Eli elimin üzerine dokunmuştu, teni sıcaktı. “Bana dokunduğunda yaşadığımı hissediyorsun çünkü sıcağım, Çilli. Eğer insanlar öldüğünde soğumasıydı geride kalanlar onların yaşadığına inanırdı.” Uzun süre düşünüp, “Haklısın,” demiştim. “Ama bir konuda da haksızsın.” “Hangi konuda?” “Eğer sıcak yaşatsaydı, yananların öldüğünü de hissetmezdik.” “Her şeyi yine unut ve yine iste, uslanmam, yine söz veririm. Neden mi? Çünkü gündüz geceye sadece güneş batana kadar karşı çıkabiliyor.” “Benim kalbim pusulam. Ben pusulamı küçük bir kız için kaybettim ama yok etmedim. Fakat o boşluğu iyilik ya da kötülük için yine küçük bir kız uğruna hep var edeceğim, söz veriyorum.”

Ezilmiş ve Aşağılanmışlar, Dostoyevski’nin on yıl süren kürek mahkûmiyeti ve sürgün cezasının ardından kaleme aldığı ilk büyük romanıdır. Ezilmiş ve Aşağılanmışlar ilk kez Dostoyevski’nin kardeşiyle birlikte çıkardığı Vremya (Zaman) dergisinin Ocak 1861 tarihli ilk sayısında yayımlandı ve yedi sayı boyunca tefrika edildi. Roman, okurlar arasında büyük heyecan uyandırdı ve derginin bir sonraki sayısı sabırsızlıkla beklendi. Övgülerin yanında epeyce olumsuz eleştiri alsa da aynı yıl basılan Rus romanları içinde en ilginç ve en çok okunan eser oldu. Dostoyevski’nin duygusal bir melodramla kendi kişisel hikâyesini harmanladığı Ezilmiş ve Aşağılanmışlar ilerideki başyapıtlarında yer alan tipleme ve motiflerin de habercisidir. “Ezilmişler ve Aşağılanmışlar’ın, Dostoyevski’nin başyapıtı Suç ve Ceza’dan aşağı kalır yanı yok. Romanın kahramanı Nataşa, Yunan tragedyasının asil kurbanlarını andırıyor; hayranlık duymamak imkânsız.”

Geçmişin Sonucu, Geleceğin Nedenini Belirler! Ancak durgun bir su yıldızları yansıtabilir derler. Ben ise sıradan bir günde artık olağan olan arızalarımızı izliyorum. Ve sanırım izledikçe insanın gerçekten topraktan oluşunun mantığını da anlıyorum çünkü demir olsa kesin çürürdü. Tevellütten mütevellit derler ya, yaşanmışlıklardır nedeni, hayatın artık sadece ilerlemek değil, aynı zamanda geride bırakmak olduğunu düşünüyorum. Sonuçta tarih sadece eskileri anlatmaz, yenilerini yaratır. Uğur Batı Bilginin çok, bilgeliğin ise giderek yok olmaya yüz tuttuğu bir dünyada bilen değil hep öğrenen kalmanın önemini yeterince kavramış olmanın hazzını yaşıyorum şimdilik. “Anı kaçırma!” şeklindeki söylemler yerine öğrenenler için her kaçırılan anın bir sonrakini yakalamak için bir fırsat olduğunu anlamış olmanın hazzını yaşadığım gibi! Mehmet Zihni Sungur

Metro tünelinin içinde nefes kesen bir koşu vardı. Çocuklara rehberlik eden Kızılderili, Ermete'yi omzuna attı, sanki gözleri karanlıkta görüyormuş gibi hareket ediyordu. Sadece eski rayların kesiştiği yerlerde yavaşlıyordu. Bir ara diğerlerine dönerek, "Sadece iki dakikamız var" dedi. Diğer üçünün önünde koşan Harvey, yeşil, küçük bir ışık gördü. Ve sadece o an nerde olduklarını anladı: Metrodaydılar. Diğerlerini cesaretlendirip hareket etmeleri için bağırdı, Şeng, "Aman, aman, aman!" diye söylenmeye başladı, Elettra, Mistral ve Harvey'i olanca hızla geçti. Mistral'in ayağı tökezledi ve yere düştü. "Çabuk olun! Tren geliyor!" diye bağırdı Harvey. Sonra Mistral'i kucağına aldı ve koşmaya devam etti. Bunu yaparken, duvardaki projeksiyonlardan biri profesörün smokininin omzunu yırttı. Oldu bu is. Ve yüz metreden daha uzak olmayan bir mesafede metro istasyonunu gördüler. Aşağıdan bakıldığında tamamen farklı görünüyordu. Kızılderili, platforma ulaştı ve Ermete'yi fırlatır gibi oraya attı. Sonra Şeng'e doğru döndü, ellerini birleştirdi ve yukarıya çıkmasına yardımcı oldu. Bir ses trenin gelişini bildirdi. "Ha gayret! Ha gayret!" diyerek Sheng, yanında Mistral'le zorla yürüyen Harvey'e bağırdı. Birdenbire tünel bembeyaz kesildi. Hava, sanki dev bir vantilatör tarafından emilmiş gibi oldu. Tren göründü. 16 Mart, New York soğuğun pençesinde kıvranıyor. Harvey, Mistral, Elettra, ve Sheng Mandarin Oriental'in holünde yeniden birlikteler. Central Park'a bakan, manzaralı geniş bir camın önünde küçük bir masa seçtiler. Ortalarında ise Roma'da buldukları ahşaptan yapılmış antik bir harita. Her biri bir ucundan tutmuşlar. Hazırlar. Ancak o zaman, onları kuşatan bu gizemi çözüp ne yapacaklarına karar verebilirler. Lucifer'in lanetli sahibi onları neden takip ediyordu? Gözlerinin önünden çalınan besinci topaç nerdeydi? Ya da hepsinden daha zoru, Taş Yıldız'ı bulabilecekler miydi? Bütün bu soruların cevaplarını ararken tek bildikleri, acele etmeleri gerektiği ve artık asla geriye dönemeyecekleriydi.

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (AÖF) Tarih Bölümü Osmanlı Tarihi (1789 - 1876) Dersi Çıkmış Sorularıdır.

Harman Kaplan, endüstriyel mekanizmada kendini kaybetmiş, bulmak istemiş, aramış ve bulamamış insanın ya da böyle bir maceraya hiç çıkmamış insanların yalnızlığını anlatıyor. Harman Kaplan’ daki kırk öyküde, Fındık Sekiz’de kamerayla uzaktan gösterdiğim insanların daha yakından çekilmiş resimleri var. Bu insanlar, kentin insanları, kentin vahşileştirdiği, kentin hasta yaptığı, kentin(zengin olsa bile) yoksullaştırdığı insanlar. Bu insanların arayışlarını, aşkı kaybedişlerini, aşk dediğimiz olgunun bu insanların hayatındaki yerini anlatmaya çalıştım. Satır aralarında anlattığım karakterler, hikâyelerine hayatın sıfır noktasından, çaresizliğin tam ortasından başlayıp deniz kenarında bitiriyorlar. Doğaya bir kaçış var. Bu kırk kısa öyküyü yazmaktaki amacım, kapitalizmin çaresizleştirdiği, dengesizleştirdiği insan modelinin çırpınışını vermek. Dünyada aşk denilen o büyülü kuşu çaldıkları için artık geriye dönüş yoktur. Bunların hepsi yaşanacaktır ama en az yarayı alarak yaşanılması gerekiyor.”

BAZI SIRLAR GİZLENDİĞİ GÖLGELERDEN DAHA KARANLIKTIR.   Darker ailesi, birbirlerinden uzak geçirdikleri on yılın ardından bir araya gelmiş ve ninelerinin 80. yaş günü için bir gelgit adasındaki Deniz Camı adını verdikleri evlerinde buluşmuştu. Ancak her gece olduğu gibi, o gece de gelgit başladığında, sekiz saat boyunca dünyanın geri kalanıyla bağlantıları kesildi. Deniz Camı’nın duvarlarındaki saatler on ikiyi gösterdiğinde artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.   Gece yarısı fırtına şiddetlenirken nineleri ölü bulundu. Bir saat sonra ise aralarından bir başkası...   Ailenin her üyesinin kendine ait sırları vardı; ancak bazı sırlar diğerlerinden çok daha karanlıktı.   Birinin onları teker teker öldürdüğü bu adada mahsur kalan Darkerlar, sular çekilip her şey gün yüzüne çıkmadan önce hem bu gizemle hem de geçmişteki sırlarıyla hesaplaşmak zorundaydı.   Şeytan aslında görmemiş gibi yapan gözlerdi ve duymamış gibi yapan kulaklardı. Şeytan aslında sendin, bendim ve hepimizdik.     “Birçok enfes sürprizle ve sırla dolu bir roman... Alice Feeney mutlaka göz atmanız gereken bir yazar.” —Harlan Coben   “Başından sonuna kadar heyecandan yerimde duramadım.” —Taylor Jenkins Reid   “Vay canına! Agatha Christie’nin On Kişiydiler romanının yankıları hissediliyor, ancak harika derecede orijinal bir şeye dönüştürülmüş ve gerçekten ürpertici, işlevsiz bir aile romanı olarak kurgulanmış. Bu roman Feeney’i bir sonraki seviyeye taşıyor. BAYILDIM!” —Sarah Pinborough   “Etkileyici bir eser, tamamen gerçekçi karakterler ve samimi bir birinci şahıs anlatımı. Geçmişi anımsamalar, şüpheli listesini genişletirken hikâyeye derinlik katıyor ve okuru oldukça şaşırtıyor. Sarah Pinborough hayranları, not alın.” —Publishers Weekly “Bir ailenin birbirini parçalamasını izlemekten daha eğlenceli ne olabilir? Ağustosta Noel’i yaşamak gibi.” —CrimeReads   “Daisy Darker, son derece eğlenceli bu türe değerli bir katkı niteliğinde... Okurlar, yazarın bizi hikâyeye özenle bağlamasına ve ardından şoke edici bir dönüşle hikâyeyi farklı bir yöne çevirmesine hayran kalacak.” —New York Times Book Review   “Feeney, Christie’nin On Kişiydiler’i üzerinde uğursuz denilebilecek kadar tatmin edici bir oyun oynamış sanki... Atmosfer, olay örgüsü ve Daisy’ye güvenip güvenemeyecekleri sorusu okurların ilgisini çekecek.” —Booklist   “Daisy Darker zekice, ilgi çekici, şaşırtıcı ve kesinlikle nefis.” —Lisa Jewell   “Bu kitap fazlasıyla dolambaçlı ve ÇOK eğlenceli.” —Cosmopolitan

Açıköğretim Fakültesi Sosyoloji Bölümü Sosyal Medya Sosyolojisi Dersi Çıkmış Sorularıdır

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (AÖF) Kent Sosyolojisi Dersi Çıkmış Soru ve Cevaplarıdır.

Açıköğretim Fakültesi Sosyoloji Bölümü Sosyal Medya Sosyolojisi Dersi Çıkmış Sorularıdır.

“Hepimizin yaşam denen bu zaman zarfında öğreneceği dersler var; bu, ölmek üzere olanlarla çalışırken özellikle belirginleşir. Ölmek üzere olanlar yaşamın sonunda çok şey öğrenir, ama ge­nellikle öğrenilenleri hayata geçirmek için artık çok geçtir. 1995 yılında, Anneler Günü’nde, beni kötürüm bırakan bir felç geçirdim. Sonraki birkaç yılımı ölümün eşiğinde yaşadım. Kimi zaman ölümün birkaç hafta içinde kapımı çalacağını düşündüğüm oldu. Birçok kez, kapımı çalmadığı için hayal kırıklığına uğradım, çünkü hazırdım. Fakat ölmedim, çünkü hâlâ yaşa­mın öğrettiklerini, son derslerimi öğreniyorum. Bu dersler ya­şamlarımızla ilgili nihai gerçekler; bunlar hayatın kendi­siyle ilgili sırlar. Bir kitap daha yazmak istedim; ölüm ve ölmek değil, yaşam ve yaşamak üzerine.” “Hayatımı gerçekten böyle mi yaşamak istiyorum?” Her birimiz bir noktada bu soruyu kendimize sorarız. Trajedi, hayatın kısa olması değil; çoğu zaman geriye dönüp baktığımızda gerçekten önemli olanı görememiş ve onu yaşamamış olmamızdır. İki ünlü yazar, Elisabeth Kübler-Ross ve David Kessler, hayatı dolu dolu yaşamak, ölüm korkusunu yenmek, içimizdeki kötülükten kurtulmak, kendimizdeki ve başkalarındaki en iyiyi bulmak için bilmemiz gereken kuralları formülleştirdi. Sevgi ve mutluluk, öfke ve bağışlama, kayıplar ve suçluluk duygusu gibi ruhsal dersleri, ölümün eşiğinde yaşayan insanların hayat deneyimleriyle harmanladı. Böylelikle korkularımız, umutlarımız, ilişkilerimiz ve her şeyden önce gerçekte kim olduğumuz hakkındaki paha biçilemez gerçeği ortaya çıkardı. “Yaşam Dersleri” kendisiyle ve dünya ile uyum içinde anlamlı bir hayat yaşamak isteyen herkes için… Birbirimizi ve kendimizi iyileştirmek, ruhlarımızı sağaltmak için…

“Çocukluk tabut gibi uzun ve dar, kendi kendine içinden çıkmak mümkün değil.”   1976 yılında, henüz elli sekiz yaşındayken intihar eden Tove Ditlevsen işçi sınıfından bir ailenin kızıydı, dört defa evlendi, hayatı boyunca bağımlılık dahil birçok psikolojik rahatsızlıkla mücadele etti. Uluslararası üne ölümünden sonra ulaşan Ditlevsen’in Çocukluk, Gençlik ve Bağımlılık kitaplarından oluşan Kopenhag Üçlemesi bir itiraflar silsilesinden çok daha fazlası, kalabalıkta yanından geçip gitmiş olabileceğiniz inişli çıkışlı bir hayatın yankısı.   Tove, Kopenhag’da dar gelirlilerin oturduğu bir semtte yaşıyor. Babası sosyalist ve sendika üyesi, o yüzden iş bulması zor, annesi fazla korumacı bir kadın, sadece kızı evlenince rahatlayacak, ağabeyi de çıraklık yaptığı yerde soluduğu cila yüzünden öksürük nöbetleri geçirmekte. Tove’nin içindeyse bütün bu karmaşanın ortasında başka bir gerçeklik filizleniyor, okumayı seven bu küçük kız, şair olma hayalleri kuruyor. Tove Ditlevsen’den Çocukluk geçim sıkıntısıyla, siyasi karmaşayla karakteri şekillenen ayrıksı bir ruhun hüzünlü yaşamının anlatısı.   “Dışlanmış herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği olağanüstü bir hikâye.” –Patti Smith, Çoluk Çocuk’un yazarı   “Ditlevsen’in üslubu kristal berraklığında, capcanlı ve acı verici bir samimiliği var.” –The Paris Review

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (AÖF) 1. Dünya Savaşında Türk Cepheleri Dersi Çıkmış Sorularıdır.

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (AÖF) 1. Dünya Savaşında Türk Cepheleri Dersi Çıkmış Sorularıdır.

SPOILER: Bu kitapta “Spor yapın, papatya çayı için, bulmaca çözün” gibi öneriler yok! Kendinizi bunalmış ve kontrolden çıkmış hissediyor; yeme bozukluğu, erteleme alışkanlığı, stres gibi günlük hayatınızı derinden etkileyen irili ufaklı ataklar yaşıyor; sosyal medyada gördüğünüz herhangi bir içerikle kaygı denizinde boğulduğunuzu düşünüyorsanız yalnız değilsiniz… Dr. Judson Brewer, kişisel sorunlardan tüm ulusların yaşadığı zorluklara kadar her alanda kaygının hayatlarımızı nasıl etkilediğini çarpıcı bir dille anlattığı Kaygı Döngüsünü Kırmak ile bağımlılıklarınıza farklı bir açıdan bakmanızı sağlıyor. Bu bağımlılıkların yarattığı kaygı döngüsünün basit ve düzenli alıştırmalarla üstesinden gelebileceğinizi danışanları üzerinden örneklerle aktaran Brewer, tetikleyicileri keşfetmeyi ve çözüme giden yolda kaygıyı haritalandırmayı başarmanız için ışık tutuyor. Laboratuvarında gerçekleştirdiği uygulamalar aracılığıyla beyin temelli teknikler kullanmanızın ve bilinçli farkındalık egzersizleri yapmanızın hayatlarınızı nasıl iyileştireceğini gözler önüne seriyor.   Bakkaldan aldığımız tuzlu fıstık paketini bize sabunlu suyla yıkatmış bir dünyada kaygıdan uzak kalabilmek bir seçenek olmaktan çıkmış gibi görünüyor. Dr. Judson Brewer’ın yirmi yılı aşkın kaygı uzmanlığını sığdırdığı bu kıymetli çalışması, bu boğucu zamanlarda kaygı döngüsünden çıkış yolunu bizlere göstermekle kalmıyor, kaygının tüm kılcal damarlarına nüfuz etmemizi ve böylece “düşmanımızı” tanımamızı da sağlıyor. Uzakdoğu restoranına gittiğimde “Ya son seferden bu yana vücudum deniz ürünleri alerjisi geliştirdiyse?” düşüncesi eşliğinde panik atak geçirmişliğim olmasa da anksiyeteden iyi kötü çekmiş biri olarak bir daha, baştan sona, altı çizilerek okunacaklar listeme girdi bile. -Erkam Evlice, Editör

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (AÖF) 19. Yüzyıl Türk Dünyası Çıkmış Sorularıdır.

“Kendi kendime sarılıyorum, genç ve sağlıklı olduğuma seviniyorum. Yoksa gençliğim sadece bir yokluk, bir an evvel geride bırakmak istediğim bir engel.”   1976 yılında, henüz elli sekiz yaşındayken intihar eden Tove Ditlevsen işçi sınıfından bir ailenin kızıydı, dört defa evlendi, hayatı boyunca bağımlılık dahil birçok psikolojik rahatsızlıkla mücadele etti. Uluslararası üne ölümünden sonra ulaşan Ditlevsen’in Çocukluk, Gençlik ve Bağımlılık kitaplarından oluşan Kopenhag Üçlemesi bir itiraflar silsilesinden çok daha fazlası, kalabalıkta yanından geçip gitmiş olabileceğiniz inişli çıkışlı bir hayatın yankısı.   Avrupa savaşın içine sürüklenmekte, Naziler gitgide daha da güçlenmekte. Kopenhag’da şairlik hayalleriyle yaşayan Tove ise bu keşmekeşte bağımsızlığı arzuluyor, kendisine ait kılabileceği bir kişisel alanı… Ama önce işe girmesi, tiyatro grubunda yerini bulması, ev ekonomisine katkıda bulunması, tacizci adamlardan kurtulması, yöneticilerine katlanması lazım. Tove Ditlevsen’den Gençlik, hassas ama yeteneklerine güvenen bir şairin hayalleri ile gerçek hayat arasındaki mesafeyi katedişinin, yetişkinliğe adım atışının hikâyesi.   “Yazdıklarının yüceliği çözülemez bir gizem hissi veriyor: Çok uzaklarda ve yükseklerde.” –Rachel Kushner, Salon Mars’ın yazarı   “Ditlevsen’i okuma deneyimi altüst edici, sanki Ditlevsen kafanızın içine girip tüm eşyaların yerini değiştirmiş gibi.” –Deborah Eisenberg, The New York Review of Books

Açıköğretim Fakültesi Türkiyede Demokrasi Ve Parlamento Tarihi Çıkmış Sorularıdır.

Cehennem başkalarıdır ve bazen o başkalarıyla aynı evdesinizdir.   Bağlar, İtalya’nın en prestijli edebiyat ödülü Strega sahibi yazar Domenico Starnone’nin Türkçede yayımlanan ilk kitabı.   Roman, on iki yıllık eşi Aldo’nun başka bir kadın için onu terk etmesi üzerine iki çocuğuyla tek başına kalan Vanda’nın mektubuyla açılıyor. İlk bakışta sıradan bir aile hikâyesi izlenimi uyandırsa da, Starnone bu romanda sosyal, ailevi, psikolojik ve ideolojik yapılar çözülürken açığa çıkan ve kahramanları altüst eden hayal kırıklığı, haset, özlem, değersizlik ve hınç duygularını, durum komedisi ve trajedi arası bir kurgu içinde ustalıkla resmediyor.   Özgürlük ile güvenlik arasında bocalayan kahramanlarıyla Bağlar, çarpıcı bir yerini bulamama anlatısı.   "Bağlar, katman katman, ustalıkla inşa edilmiş, bilmece gibi bir roman."   The New Yorker   "Aile içi ruhsal kıyımlara dair sıkı bir hikâye." --The Times Literary Supplement

Övgü Hakkında Doğru Bildiğimiz Yanlışlar Acaba övgüyle ilgili tüm bildiklerimiz yanlış mı? Eğitim bilimci ve Parentwiser uygulamasının kurucusu Doç. Dr. Özgür Bolat, övgü hakkında doğru bilinen yanlışları sorguluyor ve son 50 yılın bilimsel araştırmalarından yararlanarak doğruları gözler önüne seriyor. • Övgü neden öz güveni düşürür? • Övgü neden çocukları utandırır? • Övgü neden motivasyonu olumsuz etkiler? • Övgü neden koşullu sevginin ürünüdür? • Zeki çocuklar neden çalışmaz? • Çocuklara neden “zekisin” dememeliyiz? • Çocuklara neden “çalışkansın” da dememeliyiz? • Çocuğumuzla neden gurur duymamalıyız? • Övgü neden utangaçlığa yol açar? • Övgü narsisizme sebep olur mu? Rehber niteliğindeki bu kitap, övgünün ardındaki gizli dinamikleri ve bilinmeyen yönleri gün yüzüne çıkarıyor. Bilimsel bulguları akıcı bir dille sunan bu kitap, aynı zamanda ebeveynlere ve öğretmenlere pratik ve kalıcı çözümler sunuyor.

12 Eylül 1980 hiç uzak değil. Hele o günden kalan düzenin içindeyken Türkiye, her yerde darbenin açtığı yaralar kanamaya devam ediyorken. Ama bugün "Zamanaşımı" diyorlar. Oysa işkenceden geçirilenlerin, kaybedilenlerin, idam edilenlerin acıları zaman durmuşçasına taze. Anneler henüz oğullarının mezarını bulamadı. Kadınlar kocalarının, çocuklar anne ve baba-larının üniformalı katillerinin cezalandırıldığını görmedi. İsmail Saymaz 'Oğlumu öldürdünüz, arz ederim' kitabında devletin tetikçilerini, işkencecilerini nasıl koruduğunu anlatıyor. Yargının suçluları adaletten kaçırmasını, Meclis'in örtbas etme çabalarını belgelerle ortaya koyuyor. Bu kitapta adalet hasretiyle 32 yıl geçiren insanlar 'bitmeyen acıyı' anlatıyor. Onların sözleri insanlık suçlarında zamanın adalet için durması gerektiğini gözler önüne seriyor. (Tanıtım Bülteninden)

Ve artık çıkış yolu yoktu. Jess Tennant’ın yaşadığı kasabaya Noel zamanı gelmiştir. Yılın bu zamanında Jess’ten kocaman bir Noel ağacı süslemesi ve şehir dışından ziyarete gelen erkek arkadaşıyla vakit geçirmesi beklenirken, o kendisini tekrar gizemlerin içinde bulur. Sıradan bir tarih projesi ile yollarının kesiştiği Gilly Poytner’ın aniden ortadan kayboluşu, Jess’i de olayların içine sürükler. Ardında birkaç dedikodu ve yalnızca bir günlük bırakan Gilly’nin başına ne geldiğine dair kimsenin bir fikri yoktur. Şifrelerle dolu bir günlük, Jess’in sır perdesini aralamasına yetecek mi?

Hayatın ağır aktığı bir kasabanın tren istasyonu... En büyük hareket, istasyon şefinin telgrafçı kızla çapkınlığı... Ve bu ağır hayatın ötesinde, İkinci Dünya Savaşı’nın pençesinde bir dünya... İstasyonun en genç elemanı, bakir Miloş, hayatı anlamaya çalışan toy bir delikanlı. O durağanlık içinde kendi yerini bulmaya çalışıyor ama hem kadınlar hem de acımasız savaş kafasını fena halde karıştırıyor. Savaş sonrası Çek edebiyatının en önemli kalemi kabul edilen Bohumil Hrabal’ın Sıkı Kontrol Edilen Trenler’i, edebiyatın evrenselliğine en güzel örneklerden biri. Yazarın 1965’te kaleme aldığı ve artık çağdaş klasikler arasında anılmaya başlanan bu eser, savaşlardan yakasını bir türlü kurtaramayan biçare dünyamıza, tarihin derinliklerinden ayna tutuyor. Sıkı Kontrol Edilen Trenler, sürpriz finaliyle, hayatın durağanlığında çakan bir şimşek...

The Jungle Book is an arranged version of the original work for children and especially new English learners.

Çete Geri Dönüyor! “Aşk için yapılacaklar listesi”ne uymak zorunda olan Yaprak, çeteyi toparlamakta giderek zorluk çeken Ali, mikser gibi sürekli ortalığı karıştıran Oğuz, öfke, küfür ve kıskançlık problemini kontrol altına almak için psikoloğa giden Gökhan ve hayatının kadınını bulmak için gizemli bir internet karakteri yaratan Sinan. Barış, Yaprak’a aşk koçluğu yapmak için gizlice çetenin karmaşık hayatının tam ortasında biter. Ve en önemlisi, Yaprak geçmişten gelen büyük gizemi çözebilecek midir?

Şimdi ikisinin de yazgısı aynı yolda, aynı rotanın üzerinde birleşmişti. Zaman durmadan geçiyor, gün akşama doğru ilerliyor, Esma ve Fırat gidiyorlar. Esma’nın aydınlık yüzüne ölümün karanlığı sinmiştir. Tıpkı Gılgamış gibi güneşin doğuşu yönünde dağdan ve karanlık tünelden geçerek, uzun, tehlikeli karanlık bir yol izleyerek ölümsüzlük otunun peşine düşecekler. Kadim zamanların, kadim kültürlerin, kadim seslerin peşinden gidecekler. Aşkın ve ölümün birleştiği yolda, sevgi ve nefretin iç içe geçtiği bu kadim topraklarda lirik aşkların coşkusu ve sevginin ışığı yeniden aydınlanacak. Aydınlık ve karanlık dünyanın başlangıcından beri durmadan yer değiştirip duruyorlar. İnsanın da içinde bir parça aydınlık, bir parça karanlık vardır. İç gözümüz hangisini daha iyi görürse ona doğru yöneliriz. Bilginler aydınlığa doğru, cahiller karanlığa doğru yürürler. Karanlıkta yürüyen kişi bütün dünyayı karanlıktan ibaret sanır, bu yüzden ışığı arama zahmetinde bulunmaz. Ama karanlıktan aydınlığa çıkan geri dönmeyi asla aklından geçirmez. Kimi insanlar yüreğinde ışığı, kimileri de karanlığı taşırlar; kötüler gittiği yere karanlığı, iyiler gittiği yere aydınlığı götürürler. (Tanıtım Bülteninden)

1900’lerin başlarında, yıkılmakta olan imparatorluğun başkenti İstanbul’da en çok saygı gösterilen kabadayılardan biri olan Arif ’in gölgesinde güvenle yaşayan iki kardeşin intikam hikâyesi Zarlar. Ziya, koyu karanlığı içinde taşıyarak doğan bir ruh; Hakkı’ysa korkak olmadığını kanıtlamaya çalışan küçük ağabeyi... Arif ’in katledilmesiyle başlayan olaylar hükümete el koyma planlarına varacak, iki kardeşi Mahmut Şevket Paşa suikastında rol almaya kadar götürecektir. Gerilim ve merak öğeleri sayesinde dinamikliğini son sayfasına kadar koruyan Zarlar, tarih sahnesinde sergilenen bir Ahmet Altan romanı. Bir gün önce hayal bile edemeyeceği parlak bir gelecek ihtimali açılmıştı önünde, bir gecede her şey değişmişti, ölmeyi ve öldürmeyi kabul etmesi karşılığında talih ona özlediği hayatın kapısını açıyordu, kendisini reddeden herkesten daha önemli biri olacak, kendisini reddeden herkesi reddedecek bir güce erişecekti. “Bazı bölümler Stendhal’i ya da Nietzsche’yi kıskandıracak bir ahlaki nüfuza sahip.” –Transfuge Magazine “Coşku dolu, var olmanın en uğursuz kıyılarından hiç uzaklaşmayan Zarlar, mutlak bir edebi zevkle okuru büyülüyor.” –Les Echos

The Wind in the Willows, book of linked animal tales by British writer Kenneth Grahame that began as a series of bedtime stories for his son and was published in 1908. The beautifully written work, with its evocative descriptions of the countryside interspersed with exciting adventures, became a classic of English children’s literature. -Britannica

Robin Hood is the best-loved outlaw of all time. In this edition Henry Gilbert tells of the adventures of the Merry Men of Sherwood Forest - Robin himself, Little John, Friar Tuck, Will Scarlet, and Alan-a-Dale, as well as Maid Marian, good King Richard, and Robin's deadly enemies Guy of Gisborne and the evil Sheriff of Nottingham.